این ساز که در زبان فرانسوی و ایتالیایی به آن ویولن سل و در زبان انگلیسی به آن چلو گفته می شود، صدایی بم، گیرا و بسیار زیبا دارد ویولن سل، سازی بزرگ و سنگین است؛ به طوری که نوازنده برای نواختن ویولن سل ، خود بر روی صندلی می نشیند و ساز را به وسیله ی میله ای آهنی که در قسمت تحتانی آن وجود دارد، بر روی زمین، بین پاهایش، قرار می دهد.
ویولن سل در گذر تاریخ
این ساز تا اواخر قرن هفدهم به عنوان یک ساز همراه و به منظور اجرای نتهای بم در ارکسترها مورد استفاده قرار می گرفت. تدریجاٌ با پی بردن به قابلیت ها و توانایی های فوق العاده ی این ساز در نواختن ملودی و تک نوازی مورد استفاده بیش تری قرار گرفت. نت برای این ساز را در اصوات بم با کلید فا و در اصوات وسط با کلید دو (دوی خط چهارم) و در اصوات زیر با کلید سل می نویسند.
جزئیات فنی تر در مورد ویولنسل
ویولن سل یا چلو، سازی زهی دارای چهار سیم است که با آرشه یا زخمه نواخته می‌شود. این ساز در فاصله پنجم درست کوک می‌شود. سیم‌ها از کوچک به بزرگ عموماً روی C2 ،G2،D3 و A3 یک اکتاو پائین‌تر از ویولا کوک می‌شوند. ویولنسل از خانواده ویولن بوده که شامل ویولن، ویولا و کنتر باس (دوبل باس) می‌شود.
در آموزشگاه موسیقی الهام این ساز به صورت تخصصی تدریس می شود.
