سازهای سنتی طرفداران خاص خود را دارد.دف نیز به عنوان یک ساز سنتی ایران باستان از این موضوع مستثنی نیست.بسیاری از افراد علاوه بر علاقه ای که به شنیدن موسیقی دارند، به دنبال نواختن آن نیز می باشند.به همین علت آموزشگاه های موسیقی متعددی در حال فعالیت می باشند.اما برای انکه هنرجو نتیجه مطلوب خود را دریافت نماید، باید نسبت به انتخاب مسیر هنری و آموزشگاه دف با دقت عمل نماید. دَف، یکی از سازهای کوبهای در موسیقی ایرانی است که شامل حلقهای چوبی است که پوست نازکی بر آن کشیدهاند و با ضربههای انگشت مینوازند. این ساز از سازهای ضربی ایرانی شبیه به دایره ولی بزرگتر از آن و با صدای بمتر است. ساز دف ساز دف از آلات موسیقی ایران باستان و کشورهای همجوار است. این ساز از ابزار موسیقی کوبه ای است که با ضربات دست نواخته می شود. دف معمولاً از پوست حیوانات ساخته می شود. دف دارای یک قاب چوبی،زنجیر و پرده ای از پوست حیوانات است. برای یادگیری هر ساز در موسیقی چند نکته اساسی خودنمایی می کند که علاوه برایجاد انگیزه برای بالا بردن جذابیت این رشته هنری نیازمند اساتید و آموزشگاههایی در حد استاندارد و با کلیه لوازم و شرایط ایده