یکی ازدستگاه های پخش موسیقی در گذشته گرامافون می باشد که با گذشت زمان و تولید دستگاه های نوین تر ، اکنون بیشتر جنبه تزیینی پیدا نموده است.در این مطلب از وبلاگ آموزشگاه موسیقی الهام با تاریخچه گرامافون بیشتر آشنا شوید. گرامافون گرامافون به فرانسوی ( grammophone یا فونوگراف ) به انگلیسی ( phonograph ) پرکاربردترین دستگاه برای پخش صدای ضبط شده از دههٔ ۱۸۷۰ تا دههٔ ۱۹۸۰ میلادی بود. اواخر عصر ناصری به ایران آمد و آنرا در آن زمان دستگاه «حافظ الصوت» یا «حبس الصوت» میخواندند و مینوشتند. گرامافون اختراع توماس ادیسون بود. یک گرامافون (Gramophone) با دستگاههای مدرن و مجهز کنونی بسیار متفاوت است. با این وجود از اصول فنی مشترکی پیروی میکنند، یعنی اصول ضبط کردن صدا همان است که در زمان ادیسون بود. صدا، خواه از دهان انسان بر آید و خواه از آلات موسیقی، همه در هوا ارتعاشهایی پدید میآورند. برای ضبط صدا باید بتوان که آن ارتعاشها را بر روی چیزی ثبت کرد. تاریخچه گرامافون همزمان با اختراع ادیسون بل و تایتنر نیز دستگاهی اختراع کردند که آن را گرامافون نامیدند. از آنجا که گرامافون اولیه به عنوان یک دستگاه چاپی عامه پسند نبود، ادیسون شروع به ساخت سیلندر موم برای دستگاه گرامافون