بار دیگر زمستان بار سفر می بندد و دانه های پنهان در دل خود را با مهر و بی دریغ به پیک بهار میسپارد و بهار با نغمه های عاشقانه فرا میرسد و با موسیقی دلنواز خودجهان را به میهمانی سبزه و گل و ریحان فرا می خواند،برخیزیم و بر گونه هایش بوسه های مهر نثار کنیم و همراه با چشمه های محبت و دوستی و یگانگی و همدلی دل و جان را به گرمای خورشید جهانتاب بسپاریم و با نوای شورانگیز دف و نی در دشت شقایق و ماهور همسفر شویم. دانه های دل ما هم جوانه خواهد زد گر ببارد صفا و مهرو محبت چو ابر بهار