آخرین سازی که در ارکستر سمفونی مورد استفاده قرار گرفت

کلارینت که در بین سازهای ارکستر دارای محدوده ی صوتی وسیعی است اولین باردر حدود سال ۱۶۹۴ توسط یک سازنده ی آلمانی به نام ( کریستف دنر) با اقتباس از سورنا ساخته شد و در طول بیست سال فرم خاص خود را به دست آورد.در ادامه این مطلب از وبلاگ اموزشگاه موسیقی الهام با ساز کلارینت، آخرین سازی که در ارکستر سمفونی مورد استفاده قرار گرفت، آشنا شوید.

کلاریت؛ آخرین سازی که در ارکستر سمفونی مورد استفاده قرار گرفت

کلارینت یا قره نی عضوی از خانواده سازهای بادی چوبی (فلوت، ابوا ؛ باسون   ، کلارینت) و آخرین سازی است که در ارکستر سمفونی (در نیمه دوم قرن هیجدهم) مورد استفاده قرار گرفت.

کلارینت از سازهای بادی چوبی بیشتر از جنس آبنوس و اخیرا فلز، دارای زبانه ای ساده، لوله ای استوانه ای و انتهای شیپوری ؛ بر روی سطح لوله، کلیدهای بسیاری تعبیه شده است.

خانواده کلارینت

کلارینت یکی از سازهای بادی قمیشی است که انواع حرفه‌ای‌اش معمولاً از چوب سیاه آفریقایی ساخته می‌شود.این ساز انواع زیادی دارد که روی‌هم آنها را «خانواده کلارینت» می‌خوانند.

معمولاً منظور از کلارینت نوع سوپرانوی آن است. نوعی کلارینت که توانایی تولید فاصله‌های موسیقی شرقی را دارد به قره‌نی معروف است.

کلارینت از دسته ساز های یک زبانه ای است و متشکل از یک لوله استوانه ای که انتهای تحتانی آن کمی مخروطی شکل است. در انتهای بالائی ساز ، تکیه گاهی مانند منقار ، از جنس چوب ، کائوچو یا پلاستیک تعبیه شده ، که یک سوی آن تقریبا صاف و سوی دیگر سطحی منحنی است و در سوی صاف آن تیغه ای نئی بر ( منقار ) تکیه کرده است ( زبانه).

این قسمت را مجموعا دهانی می نامند که در هنگام نواختن کاملا در دهان قرار میگرد.علاوه بر دهانی ، قسمت های دیگر ساز از هم جدا می شوند.

تعداد کلید ها و سوراخ های کلارینت ، بسیار بیشتر از کلید ها و سوراخ های فلوت و به همین دلیل انگشت گذاری این ساز سخت تر از فلوت است. .

بر روی سطح لوله، کلیدهای بسیاری تعبیه شده است. بافت کلیدها بر روی کلارینت به دو علت پیچیده تر و کامل تر از سیستم کلید بندی در ابوا است .

۱ –   به دلایل آکوستیکی

۲ –   به علت جدیدتر بودن این ساز نسبت به ابوا

به همین دلیل صدای کلارینت از نظر رنگ طنین با ابوا تفاوت دارد. میدان صدای کلارینت متجاوز از سه اکتاو است.

برخی از ویژگی‌های کلارینت :  

این ساز جز سازهای انتقالی می‌باشد.نت این ساز را با کلید سل می‌نویسند.

برخی از کلارینت‌های رایج:

کلارینت دو : انتقالی نمی‌باشد.

کلارینت سی بمل (رایج‌ترین نوع کلارینت): یک فاصلهٔ دوم بزرگ بم تر از نت نوشته شده صدا می‌دهد.

کلارینت لا: یک فاصلهٔ سوم کوچک بم تر از نت نوشته شده صدا می‌دهد.

کلارینت می بمل (کلارینت کوچک): یک فاصلهٔ سوم کوچک زیرتر از نت نوشته شده صدا می‌دهد

وسعت صدای کلارینت از سازهای بادی دیگر نسبتا بیشتر است.