ساز هورن از سازهای بادی است که فرم ظاهری آن بسیار پیچ درپیچ است.دراین مطلب از وبلاگ آموزشگاه موسیقی الهام با این ساز حلزونی شکل بیشتر آشنا شوید.
آشنایی با ساز حلزونی هورن
هورن یک نوع ساز بادی برنجی حلزونی (مارپیچ) شکل است که به دلیل نوع خاص بدنه طراحی شده دارای صدای ممتدی می باشد که قدمت آن به سال ۱۶۵۰ بر می گردد. در آن زمان در کشور انگلستان از چنین وسیله ای به عنوان شیپور شکار استفاده می شد
هورن از ساز های جدید بوده و دارای سوپاپهایی می باشند که سبب می شود صدای دلخواه و متنوعی ایجاد نماید. این ساز به دلیل سادگی طرفداران فراوانی دارد و در اندازه های مختلف و همینطور چند کلید، ساخته می شود.
فرانسوی ها آن را ‘هورن آلمانی’ می نامیدند، آلمانی ها نام ‘شیپور شکار’ را به کار می بردند و انگلیسی ها نیز این ساز را به نام ‘هورن فرانسوی’ می شناختند.
در سال ۱۹۶۰ انجمن بین المللی هورن، نام رسمی این ساز را ‘هورن ‘ اعلام نمود. در حال حاضر نیز اغلب موسیقی دانان این ساز را ‘هورن’ می نامند.
هورن (Horn)، کور فرانسوی (French Cor)، هورن آلمانی (German Horn) و هر ساز بادی دیگه‌ای که صدای اون به وسیله‌ی ویبراسیون در لب‌ها‌ی نوازنده که در برابر قطعه‌ی دهانی قرار می گیرند، به وجود بیاید، در این خانواده قرار می‌گیرد.
سازهای خانواده‌ی هورن
سازهای خانواده‌ی هورن، سازهایی هستند که از یک لوله (tube) ساخته شدند که معمولا از جنس فلزیه و به شکل‌های مختلفی خم شده است و یک انتهای باریک دارد که نوازنده در اون می‌دمد و یک انتهای بزرگ‌تر که صدا ازآن قسمت خارج می‌شود.
درون هورن، برخلاف سازهای برنجی دیگه مثل ترومپت، قطر لوله یا بدنه‌ی اصلی ساز به تدریج افزایش پیدا می‌کند .
در موسیقی جاز یا به طور کلی دربعضی از متن‌ها ممکن است به راحتی به هر ساز بادی‌ای هورن گفته شود .
مشخصات کلی ساز
هورن سازی مخروطی شکل شبیه به کورنت و ساکس هورن (نوعی شیپور برنجی) است، برخلاف ترومپت و ترومبون که استوانه شکل هستند، هورن مخروطی شکل است و قطر ثابتی ندارد.
اغلب سازهای برنجی سوپاپ دار، از سوپاپ متحرک (پیستونی) استفاده می کنند، اما در هورن های مدرن، سوپاپ های چرخنده به کار می رود؛ هر چند در نمونه های قدیمی تر این ساز که در استرالیا و فرانسه وجود دارند، کماکان از پیستون استفاده می شود.
هر سوپاپ در اندازه طول لوله ساز تاثیر دارد و نتیجتا تغییر نت نیز ایجاد می کند. در عین حال از تغییر طول ساز جهت کوک کردن آن نیز استفاده می شود. طول لوله هورن های دوبل مدرن که امروزه به کار گرفته می شوند، در مجموع به ۲۱ فوت معادل ۶.۴ متر می رسد.
در مقایسه با سازهای برنجی دیگری که در ارکستر به کار می روند، عموما هورن یک اکتاو بالاتر از بقیه سازهای هم ردیف خود است، سرساز یا دهنی کوچک این ساز در این امر بی تاثیر نیست.
معمولا هورن را با فاصله یک پنجم پایین تر نسبت به نت نوشته شده اجرا می کنند، محدوده صدای ساز از نت Bb زیر کلید فا شروع می شود و تا نت F بالای کلید سل ادامه می یابد.
هرچند در اجراهای کلاسیک معمولا از همین محدوده استفاده می شود، اما تعداد کثیری از نوازندگان نت های بسیار دیگری خارج از این محدوده را نیز استفاده می کنند، چه نت های بالاتر و چه پایین تر.
