اسدالله ملک یکی از اساتید برجسته در زمینه سازهایی چون ویلن و کمانچه بود. ملک همچنین آهنگساز و ملودی پرداز بسیار توانمند بود که در ادامه این مطلب از وبلاگ آموزشگاه موسیقی الهام به معرفی بیشتر این هنرمند ایرانی پرداخته ایم. لطفا تا انتهای این مطلب همراه ما باشید.
بیوگرافی اسدالله ملک
اسدالله ملک زادهٔ در مرداد ماه سال ۱۳۲۰ در محله دروازه دولت تهران و در خانواده ای اصالتا گیلک به دنیا آمد. پدرش نجاری چیره دست و دو برادرش حسین و عبدالله به ترتیب نوازنده سنتور وتنبک بودند و هر سه این برادران تحت تاثیر هنر دایی هایشان، علی اکبر، علی اصغر و محمدخان زنگنه، از موسیقیدانان دوره قاجار بودند.
در میان این جمعِ هنرمند، اسدالله به یکی از سنتی نوازان نام آور عرصه موسیقی ایران بدل شد که با وجود تبحّر در چند ساز و رسته موسیقی نظیر نوازندگی کمانچه و آهنگسازی، با ویولن نوازی به شهرت رسید.
ملقب به پنجه سحرآمیز ایران
تسلط خاص او به ساز ویولن چنان بود که هوادارانش آرشه و پنجه او را «سحرآمیز» لقب می دادند؛ هرچند زیبا نوازی او در کمانچه هم کمی از ویولنش نداشت و بسیاری از شاگردانش بر این باورند که طنین دلنشین کمانچه ملک بود که کامران داروغه را کمانچه نواز کرد.
سبک و مسیر زندگی هنری
سبک و مسیر زندگی هنری ملک قرابت بسیار نزدیکی با همنوایش پرویز یاحقی داشت؛ هردوی آنها در خانواده ای موسیقیدان پا به عرصه وجود گذاشته بودند و هر دو الفبای موسیقی را از دایی خود فراگرفته بودند.
تحصیلات
اسدالله ملک از هنرستان موسیقی فارغ‌التحصیل شد و سپس موفق به دریافت لیسانس موسیقی از دانشگاه هنرهای زیبا گردید.
اساتید اسداله ملک
او شاگرد اساتیدی چون روح‌الله خالقی، شاپور نیاکان، هنگ آفرین و علی محمد خادم میثاق و… نیز بود و به تکمیل آموخته‌های خویش و تجربه اندوزی مشغول گشت. در همان سال‌ها خالقی، او را در ارکستر انجمن ملی موسیقی که توسط خود ایشان اداره می‌شد پذیرفت و بدین ترتیب در بزرگی به روی پیشرفت و شکوفایی ملک باز شد.
ملک به جز نوازندگی، آهنگساز چیره دستی نیز بود و از طول دوران حیات ارزشمند او قریب به ۲۰۰ ترانه و ملودی به یادگار مانده که از معروف ترین نمونه های اجرا شده آنها می توان به میخانه، بی وفایی، حکایت دل، قاصدک، مرغ شباهنگ و غروب کوهستان اشاره کرد.
او علاوه بر فعالیت در عرصه اجرا به تربیت هنرجو نیز اشتغال داشت و طی چهل سال تدریس در آموزشگاه شخصی خود واقع در محله مادری در کنار برادرش حسین ملک خوانندگان و نوازندگان بیشماری را تربیت کرد. بیژن مرتضوی، شهرام خسروی، سعید مؤدبیان، مهیار فیروز بخت و لقمان ادهمی از شاگردان کارآزموده مکتب آموزش او به شمار می روند.
کار در رادیو اسداله ملک
آغاز فعالیت‌های او در رادیو مربوط می‌شود به سال ۱۳۳۷ که در آن سال با ساختن قطعه «گریه لیلی» در مایه دشتی با کوک مخصوص (ر-می-دو-لا) و قطعه چهارمضرابی در مایه اصفهان با کوک مخصوص (دو-لا-لا-می) و اجرای آنها با ویولن، اشتهار فراوان یافت.
از آن هنگام به بعد او با سبک منحصر به فرد خود در نوازندگی و آهنگسازی درهای بسته بسیاری را برای این موسیقی گشود. از جمله خوانندگانی که آثار باکلام اسدالله ملک را اجرا کرده‌اند می‌توان به هنرمندانی نظیر: دلکش، جمیرا ؛ اکبر گلپایگانی ؛ محمود محمودی خوانساری ؛ پوران ؛ ایرج ؛ بهرام حصیری ؛ محمد رضا شجریان ؛ کوروس سرهنگ زاده و … اشاره نمود.
او مدتی نیز با همکاری منوچهر جهانبگلو ، برنامه‌ای با عنوان «نوایی از موسیقی ملی» را تنظیم و به پخش رساند که از برنامه‌های موفق موسیقی در رادیو بود
پس از انقلاب
در سال‌های پس ازانقلاب ۱۳۵۷ نیز او به فعالیت‌های هنری خود ادامه داد و بسیاری از هنرمندان و همکاران برنامه گلها را فرا خواند و به اجرای موسیقی پرداخت. او مجموعه‌ای از آثار خود، با سازهای ایرانی را ضبط و در آلبوم‌های موسیقی نظیر: «نغمه رؤیایی»، «سمیرا»، «نغمه‌ها» و… منتشر نمود.
از شاگردان وی می‌توان به هنرمندانی نظیر: مهیار فیروزبخت ، مختار فروغی، سعید مؤدبیان، لقمان ادهمی، شهرام خسروی و … اشاره نمود . او در نواختن کمانچه نیز تبحر داشت . کامران داروغه ، از شاگردان وی در ساز کمانچه بوده‌است.
درگذشت
اسدالله ملک، ۹ بهمن سال ۱۳۸۰ پس از ۲ سال بیماری، در سن ۶۰ سالگی، بر اثرتومور مغزی در بیمارستان ایرانمهر تهران درگذشت. پیکر او درقطعه هنرمندان بهشت زهرای تهران به خاک سپره شد.
روحش شاد و یادش گرامی
