احمد عاشور پور خواننده و ترانهسرای ایرانی است که بیشتر ترانههایش به زبان گیلانی هستند. این هنرمند به عنوان پدر موسیقی محلی گیلان شناخته میشود. در این مطلب از وبلاگ آموزشگاه موسیقی الهام به بیوگرافی کامل احمد عاشور پور میپردازیم.
آغاز مسیر موسیقی احمد عاشور پور
احمد عاشور پور در ۱۸ بهمن ۱۲۹۶، در غازیان بندر انزلی چشم به جهان گشود. وی در همین شهر تحصیلات مقدماتی خود را سپری کرد. آشنایی اولیه وی با موسیقی از طریق شعر و ادبیات بود. او در دوران تحصیلات مقدماتی، با خواندن اشعار کلاسیک ایرانی به خصوص دیوان شمس تبریزی، با قافیه و وزن و ریتم آشنا شد. به علاوه زمانی که عدهای از روسها را از آذربایجان بیرون کردند، به بندر انزلی پناه آوردند. این مهاجرین در چمدانهایشان صفحات گرامافونی داشتند که در سراسر انزلی دستبهدست میشد.
احمد جوان مشتری ثابت کافه گراند هتل انزلی شده بود تا به ترانههای روسی، ترکی و اروپایی گوش سپارد. او حتی این ترانهها را ترجمه میکرد و به نفع نیازمندان بندر انزلی، به روی صحنه میبرد. او در کنار علاقه به موسیقی، تحصیلاتش را در زمینه مهندسی کشاورزی در دانشگاه تهران سپری کرد؛ همچنین اصول آواز را از لی لی بارا خواننده اپرای اتریشی فرا گرفت.
ورود به رادیو
احمد عاشور پور در سال ۱۳۲۲، به ابوالحسن صبا معرفی شد و با توصیه او به رادیو تهران ورود پیدا کرد. او به همراه معتمد وزیری، جزو معدود افرادی بودند که در آن سالها، ترانههای محلی در رادیو میخواندند.
متاسفانه در آن دوران ترانههای محلی کم اهمیتتر از سایر ترانهها در نظر گرفته میشدند؛ اما این هنرمند با تعهد و تعصبی که نسبت به زمان مادری داشت، خواندن ترانههای گیلانی را ادامه میداد. این زمان وی توانست با هنرمندانی از جمله حسین تهرانی و مرتضی محجوبی همکاری کند. در ادامه نیز با دعوت روحالله خالقی، با انجمن ملی موسیقی همکاری نمود. نهایتا وی در دو دوره بین سالهای ۱۳۲۵ تا ۱۳۲۷ و ۱۳۳۶ تا سال ۱۳۳۸ با رادیو همراهی کرد.
بازداشت احمد عاشور پور
بعد از کودتای ۲۸ مرداد، زمانی که احمد عاشور پور از فستیوال موسیقی رومانی به ایران بازمیگشت، در انزلی به مدت دو سال بازداشت شد و به تبعیدگاه خارک فرستاده شد. پس از آزادی هر جایی که برای استخدام اقدام میکرد، ساواک با نامه زدن هشدار میداد که شغلهای حساس را به عاشور پور واگذار نکنند؛ با این حال وی همیشه توانایی و لیاقت خود را نشان میداد.
پدر موسیقی محلی گیلان سرانجام در زمان مهندس بازرگان به مدیرعاملی کشت و صنعت مغان رسید. وی پس از بازنشستگی نیز به فرانسه مهاجرت کرد؛ اما تاب دوری از وطن را نیاورد و به ایران بازگشت.
درگذشت
احمد عاشور پور در دی ماه ۱۳۸۶ به دلیل کهولت سن و عفونت ریه در بیمارستان جم بستری شد و در کمال تاسف در ۲۲ دی ماه درگذشت. وی در گورستان بی بی حوریه در غازیان بندر انزلی به خاک سپرده شد.
