فضل الله توکل را اغلب به عنوان یک نوازنده سنتور می‌شناسند؛ اما وی نوازنده ویولن، خواننده، آهنگساز و ترانه‌سرا هم هست. اگر دوست دارید بیوگرافی این هنرمند بزرگ را بخوانید، در این مطلب از وبلاگ آموزشگاه موسیقی الهام با ما همراه باشید.
تولد و کودکی فضل الله توکل
فضل الله توکل در ۱۴ آبان سال ۱۳۲۱ در تهران، چشم به جهان گشود. پدرش افسر ارتش و مادرش معلم ریاضی و زبان فرانسه بود؛ با این حال موسیقی در این خانواده جایگاه ویژه‌ای داشت. از همان دوران کودکی بسیاری از بزرگان موسیقی از جمله علی تجویدی، حسین یاحقی، مرتضی محجوبی و مهدی خالدی به خانه‌شان رفت و آمد داشتند. از طرفی رهی معیری، پسرعمه مادرش بود و همیشه به خانه آن‌ها سر می‌زد. جای تعجب نیست که در چنین محیطی، فضل الله توکل به موسیقی علاقه‌مند شد. زمانی که او ۶ ساله بود برای یادگیری تنبک وارد کلاس‌های حسین تهرانی شد. در ۸ سالگی نیز یادگیری سنتور را نزد استاد خائفی آغاز کرد. وقتی پدر برای ماموریت راهی شیراز شد، پسر نیز کلاس‌هایش را با استاد بهادر نوذری ادامه داد. مدتی بعد نیز برای یادگیری ردیف نیز نزد علی تجویدی رفت و تا ۱۲ سال شاگرد او بود.
تحصیلات
او تحصیلات ابتدایی را در مدرسه ایران، دبیرستان را در مدرسه پهلوی و مدرسه مروی گذراند و در سال ۱۳۳۹ دیپلم خود را رشته طبیعی دریافت کرد. سپس راهی انگلستان شد و مدرک فوق لیسانس خود در رشته اقتصاد را از دانگشاه معتبر کمبریج دریافت کرد.
فضل الله توکلی در رادیو
در سال ۱۳۳۵، فضل الله توکلی به دعوت علی تجویدی، به ارکستر شماره ۲ رادیو راه یافت. یک سال بعد نیز به ارکستر شماره ۳ رادیو رفت که پرویز یاحقی سرپرست آن بود. دو سال بعد در سال ۱۳۳۷ به دعوت داوود پیرنیا به برنامه گل‌ها رفت و تک‌نوازی‌هایی مثل «گل‌های صحرایی شماره ۵» و «برگ سبز شماره ۶۵» را اجرا کرد. پس از انقلاب همکاری خودش را با رادیو قطع کرد؛ اما در سال ۱۳۷۲ دوباره این همکاری را آغاز کرد. سپس وی با همیاری اسدالله ملک ارکستر همنوازان را در صدا و سیما تشکیل داد.
آهنگسازی
فضل الله توکلی در سال ۱۳۴۵ با ساخت آهنگ قهر و ناز برای اکبر گلپایگانی، وارد حرفه آهنگسازی شد. در سال ۱۳۷۲ نیز هم‌زمان با آغاز مجدد همکاری با رادیو، همکاری‌اش را با اکبر گلپیگانی نیز از سر گرفت و آثار «عشق» و «آهسته آهسته» را برای او ساخت. سال ۱۳۷۴ نیز یک آلبوم کامل شامل هشت آهنگ به نام «آوازه خوان»، با آهنگسازی و ترانه‌سرایی خودش منتشر کرد. در سال ،۱۳۷۸ مجدد دو آلبوم برای اکبر گلپایگانی آهنگسازی کرد به نام‌های «مست عشق» و «عقیق»؛ همچنین در این سال وی همکاری‌اش با علیرضا افتخاری را نیز آغاز کرد و آثار آلبوم‌های نسیما، غم زمانه و خاطرات جوانی را برای او ساخت.
