کلود دبوسی، آهنگساز موسیقی کلاسیک، یکی از نمایندگان برجسته موسیقی امپرسیونیسم بود؛ هرچند در تمام طول عمر از پذیرفتن این لقب خودداری کرد. در این مطلب از وبلاگ آموزشگاه موسیقی الهام با ما همراه باشید تا درباره زندگی این آهنگساز فرانسوی بیشتر بدانید.
تولد و کودکی کلود دبوسی
کلود دبوسی در ۲۲ اوت ۱۸۶۲ در شهر سن ژرمن آن له فرانسه، به عنوان فرزند ارشد خانواده چشم به جهان گشود. خانواده او از ۵ فرزند و پدر و مادری با وضعیت مالی دشوار تشکیل میشد. مادرش خیاطی میکرد و پدرش فروشگاه چینیآلات داشت. کلود دبوسی از کودکی علاقه و استعدادش را در موسیقی نشان داد. در ۷ سالگی یکی از اقوام متوجه استعداد او در پیانو شد و پیشنهاد کرد تا موسیقی را بیاموزد. دبوسی نیز در ۱۰ سالگی وارد کنسرواتوار پاریس شد و ۱۲ سال در آنجا موسیقی خواند. استاد تئوری موسیقی او امیل دوران و استاد پیانو وی آنتوان فرانسوا مارمونتل بود.
شروع حرفهای موسیقی
کلود دبوسی در سال ۱۸۸۳ در مسابقه موسیقی رم شرکت کرد؛ اما جایزه نفر دوم را به دست آورد. یک سال بعد مجدد در این مسابقه شرکت نمود و این بار برنده جایزه رم شد. این جایزه به او فرصت داد تا چند سال در ویلای مدیچی رم اقامت کند و آهنگسازی کند. این فرصت چندساله نقط عطفی در حرفه کاری وی بود.
کلود دبوسی در طول اقامتش در ایتالیا و در سفرهایی که به روسیه داشت، توانست با موسیقیهای گوناگون و آهنگسازان مختلف آشنا شود و آهنگسازی خود را بهبود ببخشد.
در اواخر دهه ۱۸۸۰ بود که کلود دبوسی به عنوان آهنگساز حرفهای شروع به انتشار آثار خود کرد. یکی از اولین آثار او که درخشید، پیش درآمد «بعد از ظهر یک دیو» بود. وی در آهنگسازیاش سبک منحصربهفردی داشت و از ساختارهای سنتی فاصله گرفته بود؛ برای مثال از هارمونیهای غیرسنتی استفاده میکرد و بر رنگها و کیفیتهای صوتی تمرکز میکرد. دبوسی از نقاشیهای امپرسیونیست و ادبیات نیز در کار خود الهام میگرفت. از معروفترین آثار وی برای ارکستر میتوانیم به دریا، نکتورنها و نقشها اشاره کنیم. از آثار او برای پیانو هم میتوان گوشه بچهها، سوئیت کوچک و اربسک را نام برد.
درگذشت کلود دبوسی
کلود دبوسی در سالهای پایانی عمرش با بیماری سرطان روده مقابله کرد و در سال ۱۹۱۸ و در سن ۵۵ سالگی درگذشت. او حتی یک سال قبل از مرگش در سال ۱۹۱۷، با وجود مریضی برای اجرای سومین سوناتش روی صحنه حضور پیدا کرد. این اجرا تبدیل به آخرین اجرای این موسیقیدان برجسته شد. وی در گورستان دو پاسی در کنار فرزند و دخترش به خاک سپرده شده است.