تصنیف، سرود، ترانه و آواز از لفظ هایی است که گاهی به اشتباه مورد استفاده قرار می گیرد.در مطالب قبلی به تفصیل، تصنیف مورد بررسی قرار گرفته است اما به طور خلاصه تصنیف رایج‌ترین فرم درموسیقی سنتی ایرانی است که وزن متریک دارد .نام کامل این فرم احتمالاً «تصنیف صوت» بوده که به مرور زمان کوتاه شده‌است.در این مطلب از وبلاگ آموزشگاه موسیقی الهام تفاوت تصنیف با سرود و آواز را بخوانید.
تفاوت تنصیف با سرود
سرود گاهی ریتمیک و ملودیک است و همیشه به صورت دسته جمعی اجرا می‌شود و تفاوت اصلی آن با تصنیف و ترانه نوع خاص آکوردی است که در سرود مورد استفاده قرار می‌گیرد. (که باعث می‌شود اغلب این سرودها در مایه‌ای مشخص مثلاً دشتی ساخته شود).
اگر بخواهید تفاوت ها را به خوبی تشخصی دهید، بهتر است به محتوا دقت نمایید.محتوای سرودها بیشتر شامل موارد زیر است:
سرودهای مذهبی: این نوع سرودها حالتی شبیه قصیده داشته که در آن‌ها حمد و ستایش مورد نظر است.
اغلب سرودهای مذهبی فاقد وزن و قافیه امروزی بوده‌اند.
از بهترین نمونه این نوع سرودها می‌توان به سرودهای زرتشت که به گات‌ها (گاته، گاثه) معروف است اشاره کرد که این آثار، وزنی آزاد و یا احتمالاً وزنی سنگین داشته‌اند.
سرودهای رزمی یا رسمی: سرودهای رسمی و رزمی اغلب در میدان جنگ و یا جشن‌ها و مراسم‌های خاص و رسمی مانند جشن مهرگان و جشن نوروز خوانده می‌شد و از این جهت وزنی مهیج دارند.
سرودهای بزمی: این نوع سرودها برای مجالس جشن و شادمانی بوده و وزن و اشعاری شاد و محتوای عاشقانه دارد.
تفاوت تصنیف با آواز
آواز یک قطعه‌ی کاملا غیر ضربی است. آواز خوان مهارت و تسلط بیشتری نسبت به تصنیف خوان دارد.در آواز بر روی اشعار آهنگسازی انجام می‌شود، ولی در تصنیف ابتدا آهنگساز یک ملودی را خلق کرده و سپس شعر روی ملودی قرار می‌گیرد.
با شناخت این تفاوت ها به خوبی میتوانید از اصطلاحات موسیقی به طور صحیح استفاده نمایید و حرفه ای تر عمل کنید.
