ساز فیدل یک ساز زهی آرشه‌ای است که شباهت بسیار زیادی به ویولن دارد؛ هرچند این دو ساز در زمینه سبک، تکنیک و کوک با یکدیگر متفاوت هستند. در این مطلب از وبلاگ آموزشگاه موسیقی الهام با ما همراه باشید تا با تفاوت های ساز فیدل و ویولن آشنا شوید.
تفاوت ساز فیدل و ویولن
سبک
ساز فیدل اغلب در موسیقی فلکور و محلی استفاده می‌شود؛ مثل سلتیک، کانتری، بلو گرس، کوجون. در مقابل ویولن بیشتر در موسیقی کلاسیک غربی مثل سمفونی ها و کوارتت‌های زهی و موسیقی جاز نواخته می‌شود.
بداهه‌نوازی
بداهه نوازی و سبک نوازندگی آزاد، برای نوازندگان فیدل جایگاه ویژه‌ای دارد. این نوازندگان حتی گاهی نت‌ها را کمی تغییر می‌دهند؛ در حالی که چنین چیزی بین نوازندگان ویولن رایج نیست. نوازندگان ویولن به تکنیک‌ها و نسخه اصلی نت نوشته شده بسیار پایبند هستند.
تمپو
قطعات ویولن از نظر تکنیکی پیچیده‌تر از فیدل هستند؛ اما در مقابل نوازندگان فیدل معمولا با سرعت بسیار بالایی می‌‌نوازند و به مهارت بالایی در ریتم نیاز دارند.
پوزیسیون
نوازندگان فیدل به ندرت از پوزیسیون اول خارج می‌شوند؛ در حالی که نوازندگان ویولن می‌توانند از تمام پوزیسیون‌ها استفاده کنند.
جنس سیم
ویولنیست‌های کلاسیک اغلب ترجیح می‌دهند از سیم‌های روده گوسفند استفاده کنند؛ درحالی که نوازندگان فیدل سیم‌های فلزی را ترجیح می‌دهند.
خرک
بعضی نوازندگان ساز فیدل از یک نوع پل یا خرک خاص استفاده می‌کنند. آن‌ها بخشی از منحنی چوب خرک را می‌برند و آن را صاف‌تر می‌کنند. هدف از انجام این کار، آسان شدن توقف‌های دو تایی یا سه تایی است؛ زیرا نوازندگان فیدل از تکنیک دابل یا تریپل (نواختن دو یا چند نت به‌طورهمزمان روی سیم‌های مجاور) زیاد استفاده می‌کنند.
کوک
ساز فیدل برای هر ۴ سیم، کوک‌های ظریف و دقیق دارد؛ اما ویولن به غیر از سیم می برای باقی سیم‌ها کوک و تنظیم دقیقی ندارد.
