وقتی نوبت به نواختن یک ساز زهی مثل گیتار میرسد، سیمها بخش مهمی از ماجرا هستند! جنس سیم های گیتار میتواند به طور مستقیم بر سبک نوازندگی و صدایی که از ساز شما خارج میشود تاثیر بگذارد. شما باید بتوانید بر اساس سلیقه و سبک نوازندگی خودتان، سیم مناسب گیتارتان را انتخاب کنید. در این مطلب از وبلاگ آموزشگاه موسیقی الهام اطلاعات لازم درباره جنس سیمهای این ساز را ارائه میدهیم.
جنس سیم های گیتار چیست؟
در گذشته سیم های گیتار از روده و محتویات شکم حیوانات ساخته میشدند؛ اما امروزه سیمها به دو دسته نایلونی و فولادی تقسیم میشوند. خود سیمهای فولادی هم شامل انواع مختلفی مثل استیل، نیکل، برنز و برنج هستند. سیمهای استیل و نیکل بیشتر در گیتار الکتریک کاربرد دارند. سیمهای برنجی و برنزی اغلب برای گیتار آکوستیک استفاده میشوند. در ادامه انواع جنس سیم های گیتار را به طور مجزا توضیح میدهیم.
سیمهای فولادی
سیمهای استیل
صدای سیمهای استیل نسبت یه سیمهای نیکلی، روشنتر و زندهتر است. این سیمها برای سبکهای مدرن، پاپ، متال، راک و کانتری مناسب هستند.
سیمهای نیکل
صدای سیمهای نیکلی گرمتر است و تن بالاتری دارد. این سیم برای سبکهای بلوز و جاز و قطعات ریتمیک مناسب است.
سیمهای برنجی
صدای سیمهای برنجی روشنتر از سیمهای برنزی است؛ با این حال بسیاری از سیمهای برنجی با نام سیمهای برنز ۸۰/۲۰ شناخته میشوند. این سیمها از ۸۰ درصد مس و ۲۰ درصد روی ساخته شدهاند.
سیمهای برنزی
این سیمها صدای گرمتری دارند و برای سبکهای ملایم و آرام مناسب هستند.
سیمهای نایلونی
برای ساخت سیمهای نایلونی، اغلب نایلون را با فلز تنگستن و روکش نقره ترکیب میکنند. این سیمها احساس نرم و راحتی به انگشتان نوازنده منتقل میکنند و استاندارد اصلی برای گیتار کلاسیک و فلامنکو هستند. این سیمها به دلیل کارایی بالا، به سایر سبکها مثل لاتین، پاپ و آر اند بی هم ورود پیدا کردهاند. آندرس سگویا نقش کلیدی در توسعه این سیمها داشت.