سید جواد ذبیحی مؤذن ؛ مداح ؛ مناجات خوان و خواننده دعاهای مذهب شیعه در مراسم مذهبی اهل بیت و آوازهای اصیل ایرانی بود. وی خواننده های اشعار مذهبی بود که از اواخر دهه ۱۳۲۰ کار خود را با رادیو ایران شروع کرد و همه مردم ان زمان مناجات ها و اذان زیبای او را بیاد دارند.در ادامه این مطلب از وبلاگ آموزشگاه موسیقی الهام با جواد ذبیحی بیشتر آشنا شوید.
سید جواد ذبیحی
سید جواد ذبیحی دارای آثار فروانی است که بسیاری از انها بخاطر اینکه از رادیو پخش شده کمیاب هستند. سید جواد ذبیحی همچنین در برنامه گلها در شماره های اول حضوری فعال داشته و بیش از ۶۰ برنامه گلها را اجرا کرده است.
ذبیحی همچون خواجه عبدالله انصاری بر خواندن مناجاتهای فارسی که برای عموم قابل فهم و اثر گذار است تأکید داشت.
نام سید جواد ذبیحی با مناجات خوانی در سالهای پیش از انقلاب گره خورده است. شیوه مناجات خوانی او بر اساس ردیف موسیقی ایرانی بود.
هرچند او به صورت رسمی آموزش موسیقی ندیده بود اما ردیف موسیقی ایرانی را به خوبی می شناخت. پدرش سید اسدالله ذبیحی درکهای، مداحی از ساکنان روستای درکه واقع در شمال تهران بود. سیدجواد ذبیحی نیز از جوانی فینه عربی به سر میگذاشت و در مجالس مذهبی تهران و شهرستانها شرکت میکرد.
همکاری با اساتید بزرگ
او از سال ۱۳۳۶ با همکاری داوود پیرنیا و هنرمندانی چون حسن کسایی، رضا ورزنده، جلیل شهناز، احمد عبادی، مرتضی محجوبی، علی تجویدی، پرویز یاحقی، حسین تهرانی، مهدی خالدی و فرهنگ شریف، وارد عرصه موسیقی غیر مذهبی شد و آوازهای زیبایی را به همراه ساز ایشان به یادگار گذاشت.
او به همراه ساز آواز نمیخواند. بلکه در ابتدا ایشان دقایقی بداههنوازی میکردند و سپس ذبیحی یک آواز کامل را بدون ساز میخواند و در انتها بار دیگر هنرمندان به اجرای موسیقی سازی میپرداختند.
در سال ۱۳۴۷ مجموعهای از اشعار منتخب توسط وی که در مناجاتهای خود در رادیو ایران میخواند در ۱۶۵ صفحه با مقدمه محیط طباطبائی و توسط انتشارات عطایی به چاپ رسید. عنوان آن نغمههای آسمانی است.
پس از انقلاب
پیشینه وی و حضور در دربار موجب شد تا پس از انقلاب ۱۳۵۷ مورد غضب انقلابیون قرار گیرد.
آنان که به آرشیو رادیو دسترسی داشتند نمونههای منحصر به فردی از صدای او را از بین بردند. به همین دلیل امروز به جز آثار بیکیفیت ضبط شده از روی رادیو و چند کاست موجود نزد شاگردان و دوستداران ذبیحی، اثر باکیفیتی از او در میان نیست.
پس از انقلاب برای مدتی زندانی شد و پس از آزادی چند نفری به درب منزل وی رفتند و به بهانه اجرای مراسم نیایش او را با خود بردند و به طرزی فجیع به قتل رساندند. عصر آن روز، روزنامه اطلاعات به نقل از گروه شاهین گزارشی را چاپ کرد که قتل سید جواد ذبیحی را به دلیل مداحی و مناجاتخوانی او در رادیوی وابسته به رژیم گذشته به گردن گرفتند.
بعدها صادق خلخالی در کتاب خاطرات خود که در سال ۱۳۷۹ منتشر شد، نام سیدجواد ذبیحی را در فهرست کسانی قرار داد که حکم اعدامشان را صادر کرده است.