جیمزمارشال هندریکس دردوره خود و پس از آن تأثیر زیادی بر روی خواننده‌های سبک راک اند رول گذاشت.در ادامه این مطلب از وبلاگ آموزشگاه موسیقی الهام با این هنرمند تاثیرگذار بیشتر آشنا شوید.
بیوگرافی جیمزمارشال هندریکس
جیمزمارشال هندریکس در ۲۷ نوامبر ۱۹۴۲ دیده به جهان گشود.او یک گیتاریست، آوازخوان و ترانه‌نویس آمریکایی بود.
هندریکس تأثیر زیادی بر روی خواننده‌های سبک راک اند رول داشت. او خودش به تنهایی نحوه نواختن گیتار را فرا گرفته بود و معمولاً یک فندر استرتوکستر می‌نواخت.
از آنجا که هندریکس یک چپ‌دست بود، گیتار را به‌صورت وارونه می‌نواخت.
او ابتدا در انگلستان، سپس در تمام دنیا، پس از اینکه در سال ۱۹۶۷ در فستیوال پاپ مونتری به نوازندگی پرداخت، به شهرت رسید.
جیمی هندریکس یک موسیقیدان افسانه ای است که در زمان حیات خود راک کلاسیک نامیده می شد.
نواختن فوق العاده گیتار او و همچنین جستجوی مداوم او برای فرمت های صوتی جدید ، او را به یکی از درخشان ترین ستاره های زمان خود تبدیل کرد.
جیمی هندریکس که از پیشگامان بسیاری از صنایع بود ، درک موسیقی راک را گسترش داد و به اسطوره واقعی این سبک تبدیل شد.
دوران سربازی اجباری و شروع یک تجربه جدید
هندریکس ازنپز مالی در شرایط بدی قرار داشت.وی که دو بار به خاطر سرقت ماشین دستگیر شده بود، می‌بایست بین رفتن به زندان به مدت دو سال یا وارد شدن به ارتش ایالات متحده یکی را انتخاب کند.
هندریکس ارتش را انتخاب کرد و در ۳۱ می ۱۹۶۱ به فورت کمپل فرستاده شد.
وقتی که در ارتش بود، افسران او گفتند که او اغلب در حین اجرای مأموریت خوابش می‌برد و یکی می‌بایست تمام وقت او را زیر نظر می‌داشت.
او نمی‌توانست به خوبی از اسلحه استفاده کند و یکی از افسرهای آنجا گفته است که «مغزش در حین انجام مأموریت به خاطرفکرکردن در مورد گیتارش کار نمی‌کرد».
با این حال، دوران ارتش برای هندریکس بسیار مهم بود، چرا که در آنجا بود که با سربازی دیگر که نوازنده گیتار بیس بود و بیلی کوکس نام داشت، آشنا شد. بعدها آن دو در گروه کوچکی به نام The King Kasuals با هم همکاری کردند.
در ۳۱ مه ۱۹۶۲، فرماندهان هندریکس تشخیص دادند که بهتر است هندریکس ارتش را ترک کند، چرا که دردسرهای زیادی را به وجود آورده بود. هندریکس هم موافقت کرد و پس از تنها یک سال خدمت در ارتش، آنجا را ترک کرد.
هندریکس بعدها گفت که او پس از شکسته شدن قوزک پایش در حین فرود آمدن از بیست و ششمین پرش‌اش با چتر نجات از ارتش خارج شد.
او گفت که خدمت در ارتش را دوست نداشت و با شیوه انجام کارها در آنجا موافق نبود.
“Hey Joe”
این آهنگ در سال ۱۹۶۷ منتشر شد که اولین تک آهنگ و اولین تجربه ی هندریکس در طول دوره ی موسیقایی او بود .
این آهنگ سر و صدای زیادی در انگلستان بپا کرد و سپس آهنگ هایی نظیر “Purple Haze” و “The Wind Cries Mary” نیز انتشار یافتند.
هندریکس با مهارت های خیره کننده در نواختن گیتار و صدای خاصش به سرعت مخاطبان زیادی را به دور خود جمع کرد.
در ژوئن سال ۱۹۶۷ ، وی همچنین با اجرای فوق العاده اش در جشنواره Monterey Pop برنده جایزه بهترین موسیقی آمریکایی از دیدگاه طرفداران شد.
مرگ
در ۱۸ سپتامبر ۱۹۷۰، جسد هندریکس را در زیرزمین هتل سمرقند پیدا کردند.
او پس از مصرف زیاد الکل و همینطور خوردن تعداد زیادی قرص خواب مرده بود. او استفراغ کرده بود و بر اثر همان استفراغ هم خفه شده بود چون هشیاری نداشت.
گمانه‌زنی‌های زیادی درباره مرگ هندریکس مطرح شده‌است. دوست‌دختر او، وقتی که او مرده بود همراه او بوده‌است و گفته است که وقتی او را در پشت آمبولانس گذاشته زنده بوده‌است.
اما کارکنان بیمارستان گزارش کرده‌اند که قبل از اینکه آمبولانس او را برساند مرده بوده‌است.
برخی از مردم گفته‌اند که هندریکس زنده بوده‌است اما امدادگران سر او را به خوبی نگه نداشته بودند تا بر اثر بیهوشی بر روی استفراغ خود خفه نشود. یک شعر غمناک در آپارتمان هندریکس یافت شد که توسط او نوشته شده بود و این گمانه‌زنی را مطرح کرد که او خودکشی کرده‌است.
محتمل‌ترین نظریه این است که او در حال مستی تعداد زیادی قرص خواب خورده بوده و نمی‌توانسته بیدار شود و استفراغ کرده و در نتیجه آن خفه شده‌است. گمانه‌زنی دیگری که اخیراً مطرح شده‌است این است که او توسط مدیر برنامه خود به قتل رسیده باشد.
دفن
هندریکس در اول اکتبر ۱۹۷۰ در پارک یادبود گرین‌وود در رنتون، واشینگتن به خاک سپرده شد.
