حافظه شنیداری چیست و چه اهمیتی در موسیقی دارد؟ در این مطلب از وبلاگ آموزشگاه موسیقی الهام، حافظه شنیداری در موسیقی را به طور کامل بررسی خواهیم کرد.
حافظه شنیداری چیست؟
حافظه شنیداری به معنی توانایی مغز برای دریافت اطلاعات شنیداری، پردازش، ذخیره و بازیابی آن‌ها است. این نوع حافظه به دو نوع تقسیم می‌شود؛ حافظه شنیداری کوتاه مدت و حافظه شنیداری بلند مدت.
حافظه شنیداری کوتاه مدت به خاطر سپردن اطلاعات برای چند ثانیه است؛ مثل به خاطر سپردن یک شماره تلفن یا یک جمله. حافظه بلند مدت نیز مثل به خاطر سپردن نت یک آهنگ توسط موسیقی‌دانان است.
نحوه کارکرد حافظه شنیداری
اولین مرحله‌ای که حافظه شنیداری رخ می‌دهد، رمزگذاری است. در این مرحله امواج صوتی که وارد گوش شده‌اند به سیگنال های عصبی تبدیل می‌شوند. این سیگنال ها سپس به مغز ارسال شده و در آنجا پردازش می‌شوند و به‌عنوان اطلاعات معنی دار تفسیر می‌شوند. مرحله دوم ذخیره‌سازی است. در این مرحله برخی اطلاعات در حافظه کوتاه مدت و برخی اطلاعات از طریق تکرار و تداعی در حافظه بلند مدت ثبت می‌شوند. مرحله آخر بازیابی اطلاعات مورد نیاز از حافظه شنیداری است؛ مثل به خاطر آوردن یک آهنگ.
نقش حافظه شنیداری در موسیقی
حافظه شنیداری در موسیقی شامل یادآوری و پردازش صداهای موسیقیایی است. پژوهش‌ها نشان داده‌اند موسیقی‌دانان و نوازندگان حرفه‌ای، حافظه کاری شنیداری قوی‌تری نسبت به سایر افراد دارند. به‌علاوه پژوهش‌ها نشان می‌دهند این افراد انعطاف پذیری عصبی بیشتری در نواحی مغز مرتبط با پردازش شنوایی و حافظه شنیداری دارند.
نقش حافظه شنیداری در موسیقی بسیار مهم است؛ مثلا نوازندگان با استفاده این حافظه قطعات را به خاطر می‌سپارند و اجرا می‌کنند. در اجرای زنده حفظ کردن قطعات اهمیت بیشتری دارد. افراد در کنسرت‌ها و اجراهای گروهی به حافظه شنیداری قوی نیاز دارند و باید آن را تقویت کنند تا بتوانند با سایر اعضای گروه هماهنگ باشند.
