استاد احمد عبادی یکی از اساتید برجسته و به نام ساز سه تار می باشد که نقش وی در تثبیت جایگاه این ساز حائز اهمیت است. استاد عبادی در نواختن سه تار بی بدیل بود و به گونه ای این ساز را می نواخت که کسی نمی توانست نواختن وی را تقلید نماید. در این میان ماجرای جالب ساز سه تار ناصرالدین شاه و استاد عبادی نیز خالی از لطف نیست. در ادامه این مطلب از وبلاگ آموزشگاه موسیقی الهام می توانید داستان سه تار ناصرالدین شاه و استاد عبادی را بخوانید.با ما همراه باشید.
داستان سه تار ناصرالدین شاه و استاد عبادی
استاد عبدی به سه تار ناصرالدین شاه قاجار علاقه بسیاری داشت که برحسب تصادف و اتفاقاتی به دست استاد عبادی رسید :
در سفر دوم ناصرالدین شاه به اروپا ، یکی از ایرانیانی که به اروپا رفته بود و با خود سه تاری به فرانسه برده بود ، آن را با خود به ایران آورد و به یکی از نزدیکان خود بخشید .
یکی از شاگردان میرزا عبدالله فرزند خوانده کسی بود که سه تار را از ناصرالدین شاه دریافت کرده بود. وی آموختن سه تار را نزد میرزا عبدالله شروع کرد ولی بعد از مدتی دنباله تعلیم را رها کرد .
در حدود چهل سال پیش هنگامی که وی صاحب نوه و نتیجه شده بود و گرد پیری بر سر ورویش نشسته بود . پیچ رادیو را باز کرد و صدای سه تار عبادی را شنید .
وی که بیاد استادش میرزا عبدالله می افتد به دامادش می گوید :
من هنگامی که سه تار این نوازنده را از رادیو میشنوم بیاد استاد بزرگوارم میرزا عبدالله می افتم .
داماد او که با عبادی آشنا بود خنده ای می کند و می گوید :
اتفاقا نوازنده ای که صدای ساز او را می شنوید پسر میرزا عبدالله است .
این شاگرد سابق سه تار می گوید :
سه تاری دارم که میل دارم این سه تار را بیاد درسهایی که از میرزا عبدالله آموخته ام به پسرش هدیه کنم.
وقتی این سه تار بدست عبادی رسید ، پس از مرمت سیم و پرده های آن به نواختن آن مشغول شد . عبادی در این مورد می گفت :
پیش از آنکه زخمه بر سیم آن سه تار بزنم ، مدتی به فکر فرو می روم و از بازیهای تقدیر و روزگار تعجب می کنم که چگونه این ساز نفیس بعد از این مدت طولانی بدست من رسید.
