دوئت در موسیقی چیست؟

در موسیقی انواع مختلفی از تک‌نوازی و گروه‌نوازی وجود دارد که یکی از رایج‌ترین آن‌ها، دوئت است. شاید تا به حال اصطلاح دوئت در موسیقی را شنیده باشید اما به خوبی با مفهوم آن آشنا نباشید. در این مطلب از وبلاگ آموزشگاه موسیقی الهام ابتدا توضیح می‌دهیم که به چه نوع اجرایی دوئت می‌گویند، سپس درباره تاریخچه این نوع اجرا اطلاعاتی را ارائه می‌دهیم.

دوئت در موسیقی به چه معناست؟

دوئت قطعه‌ای موسیقی است که توسط دو نفر اجرا می‌شود و اجرای هر دو نفر به یک اندازه در این قطعه اهمیت دارد. توجه کنید که دوئت با هارمونی متفاوت است؛ زیرا در دوئت نوازندگان هم‌زمان نمی‌نوازند و هر کدام بخش انفرادی خودشان را در کنار یکدیگر اجرا می‌کنند.
اغلب موارد منظور از دوئت، اجرای دو پیانیست یا دو خواننده است. در نظر داشته باشید که یک نوع دوئت پیانو وجود دارد که دو پیانیست با هم روی یک ساز می‌نوازند. به این نوع اجرا، «پیانو چهار دست» می‌گویند. قطعه‌ای که توسط دو پیانیست با دو پیانو مجزا نواخته شود، پیانو دو (piano duo) نام دارد. گروه‌های موسیقی که بیش از دو نوازنده داشته باشند نیز نام‌هایشان متفاوت است. در لیست زیر می‌توانید نام اجراهای سه تا هفت‌نفری را بخوانید.

• سه‌نوازی: تریو (Trio)
• چهارنوازی: کوارتت (Quartet)
• پنج‌نوازی: کوئینتت (Quintet)
• شش‌نوازی: سکستت (Sextet)
• هفت‌نوازی: سپتت (septet)

تاریخچه دوئت در موسیقی

در سال ۱۷۶۵ موتزارت جوان همراه خواهرش ماریان، در یک کنسرت در لندن، دوئتی که موتزارت ساخته بود را نواختند. جای دیگری که در تاریخ می‌توانیم رد دوئت در موسیقی را ببینیم، دوران رنسانس است. در این دوران دوئت نوعی ابزار آموزشی بود که توسط استاد و شاگرد اجرا می‌شد و بیسینیوم (bicinium) نام داشت.
پیشینه اجراهای دونفری در اپرا نیز طولانی است. در اپراهای اوایل قرن ۱۶ مثل اپرای اورفئوس (L’Orfeo) و تاج‌گذاری پوپیا (L’incoronazione di Poppea) دوئت استفاده شده است. در قرن ۱۷ نیز اجراهای دونفری اپرا در صحنه‌های کمدی یا تراژدی مثل لحظات رویایی و انتقام به کار می‌رفت.