ری چارلز رابینسون که بیشتر او را با نام هنری ری چارلز می شناسیم نوازنده مشهور آمریکایی پیانو ، کیبورد الکتریک و خواننده سبک های جاز و ریتم اند بلوز بود که شهرت او بیشتر به علت توانایی اش در کنار نابینا بودنش می باشد.در ادامه این مطلب از وبلاگ آموزشگاه موسیقی الهام با ری چارلز رابینسون اسطوره نابینای دنیای موسیقی بیشتر آشنا شوید.
ری چارلز رابینسون
ری چارلز رابینسون پسر بیلی رابینسون، کارگر و آرتا ویلیامز بود. او از پیشگامان موسیقی سول و پیانو بود که به شکل‌دهی به صدای ریتم اند بلوز پرداخت و به همه سبک‌ها صوتی سول‌وار بخشید از موزیک کانتری گرفته تا استانداردهای پاپ. فرانک سیناترا او را «تنها نابغه واقعی در حرفه ما» نامید.
از دست دادن بینایی در کودکی
وی در دوران کودکی بینایی خود را از دست داد. نابینا بودن او جدا از شرایط سختی که برای او ایجاد کرد، سرچشمه حضور او در مدرسه‌ای خاص در شرایط نژادپرستانه آمریکا شد و اولین آموزش‌های موسیقی او در این مدرسه صورت گرفت.
ری چارلز آهنگسازی است که از بزرگترینهای قرن بیستم به حساب میآید و بسیاری از موسیقیدانان، خود را در سبک و شیوهٔ اجرا، وامدارش میدانند.
زندگی نامه
ری چارلز رابینسون در ۶ سالگی به دلیل ابتلا به آب سیاه، بینایی خود را از دست داد.
صاحب یک فروشگاه کوچک محلی اولین آموزگار موسیقی «ری» بود. ری سه ساله بود که به مغازه او میرفت و پیانو زدن او را تماشا میکرد. صاحب این فروشگاه محلی بود که به او نواختن ملودیهای ساده را آموخت و اولین گام را در راه تبدیل کردن کودکی فقیر به موزیسینی طراز اول را برداشت.
وقتی ری هفت ساله بود از طرف یک موسسه خیریه برنده کمک هزینه تحصیل در یک مدرسه موسیقی مخصوص کودکان کور و کر شد.
در کودکی در مدرسه سنت اگوستین که مخصوص نابینایان و ناشنوایان بود با موسیقی آشنا شد و سازهای زیادی را آموخت و در ۱۵ سالگی والدین خود را از دست داد.
در اواسط ۱۹۴۰ در فلوریدا در زمینه موسیقی مشغول به کار شد و با پس اندازهایی که جمع کرد، در ۱۹۴۷ به فلوریدا رفت و در آنجا شروع به ساخت موسیقی نمود.
او به طور رسمی درس‌های آهنگسازی را و نواختن سازهای پیانو، ارگ، ساکسوفون، کلارینت و ترومپت را آموخت. دایره علاقه‌مندیهای او بسیار وسیع بود، او هم از کارهای گروه‌ها و خواننده‌های بزرگ روز مانند Artie Shaw و Count Basie لذت میبرد و هم از موسیقی شوپن و سیبلیوس.
اما بیش از هر چیز روح‌نوازی موسیقی انجیلی و احساس ناب بلوز او را مجذوب خود کرد. این سلیقه وسیع و علاقه به انواع مختلف موسیقی به خوبی اثرات خود را در کارنامه کاری او بر جای گذاشت.
در سال ۱۹۵۱ آهنگ Baby let me hold your hand او برای اولین بار جزء Top Ten «۱۰ آهنگ برتر» شد.
در آن زمان موسیقی R&B و Soul طرفداران خاص خود را داشت ولی اواخر دهه ۵۰ ری چارلز با بهره گیری از روح موسیقی Rock’n Roll با صدای پیانوی الکتریکی خود، ترانه What’d I say را اجرا کرد و نظر دوستداران موسیقی Pop را نیز تسخیر نمود.
ترانه «آنچه میگویم»
شاید شاهکار دوران همکاری ری و Raelettes را بتوان ترانه «آنچه میگویم» باشد. ترانه‌ای که با حرکات سبک و شادیبخش انگشتان ری بر روی پیانوی الکتریکی آغاز میشود و با همراهی صدای زنان گروه ادامه مییابد. هماهنگی آنان و سایر نوازندگان با صدای و موسیقی چارلز بینظیر است. این ترانه ابتدا به صورت بداهه ساخته و اجرا شد و به سرعت در میان مردم رواج یافت.
درآغاز دهه ۱۹۶۰ آهنگهای زیبای Hit the road Jack و Unchain my heart را به دوستداران موسیقی Soul تقدیم کرد و در این زمان به اوج شهرت رسید.
ری چارلز رابینسون همچنان تا اوایل ۱۹۶۰ مشهور و در اوج ماند ولی از ۱۹۶۵ به علت اعتیاد به مدت یک سال از صحنه موسیقی آن دوران خارج شد تا اینکه در ۱۹۶۶ با ترانه Let’s get Stoned دوباره خود را مطرح نمود.
در ۲۰۰۲ آلبومی متشکل از چند Duet با بزرگانی چون B.B.King ، Willie Nelson ، Michael Mc Donald و James Taylor را منتشر کرد که با استقبال خوبی مواجه شد.
درگذشت
ری چارلز رابینسون در ۲۰۰۳ به خاطر بیماری تحت عمل جراحی قرار گرفت و سر انجام در ۱۰ ژوئن ۲۰۰۴ در خانه خود در Beverly Hills چشم از جهان فرو بست.
