با ساز بالالایکا آشنا شوید
بالالایکا یکی از سازهای اروپایی- آسیایی با دسته بلند، دارای چند سیم و تکنیک نواختن با زخمه زدن با انگشت اشاره است. در مستندات تاریخی، اولین بار این ساز در سال ۱۶۶۸ در مسکو ذکر شده است.در ادامه این مطلب از وبلاگ آموزشگاه موسیقی الهام با این ساز بیشتر آشنا شوید.
اما به طور کلی سازبالالایکا ، ساز زهی مضرابی و جز سازهای سنتی کشور روسیه است. بالالایکا سازی روسی است که از چوب ساخته می‌شود. بدنه این ساز معمولاً به شکل مثلث است و دسته بلندی دارد.سه سیم و گاه شش سیم دارد که در سه جفت مرتب می‌شوند. این ساز عمدتاً برای نواختن آهنگ‌های رقص مورد استفاده قرار میگرفت.
البته ،این ساز در اشکال مختلف بدنه مثلثی شکل و بیضوی، با تعداد متفاوت سیم، پرده‌های قابل جابه‌جا شدن وجود دارد. محبوبیت بالالایکای سنتی در دهه‌های آخر قرن هجدهم افزایش یافت .
اگر چه ساز بالالایکا یک ساز سنتی روسی است اما شباهت بسیار زیادی به بسیاری از آلات موسیقی سیمی آسیای شرقی از قبیل دومبرا ( dombra) و تانبورا (tanbura) دارد. با این وجود در سال های ۱۵۰۰ نیز این ساز توسط دلقک ها و آوازه خوان های روسی در هنگام خواندن ترانه های در هجو حاکمان و کلیسای ارتدوکس نواخته می شد.
بنابراین جای تعجب ندارد که قدیمی ترین سند در مورد ساز بالالایکا مربوط به یک نامه ی بازداشت در تاریخ ۱۶۸۸ است که نشان می دهد کلیسا قصد داشته موسیقی سنتی را به طور کلی ممنوع کند. البته کلیسا موفق به این کار نشد و از آن زمان تاکنون همواره بر محبوبیت این ساز سیمی به ویژه در میان طبقات متوسط و پایین جامعه افزوده شده است.
در اواخر دهه ی ۱۸۰۰ تقریباً در هر خانه ای در روسیه یک بالالایکا وجود داشت. از این لحاظ می توان تاریخچه ی بالالایکا را با ساز «بانجو» (banjo) در آمریکا مقایسه کرد.
بالالایکای مدرن
بالالایکای مدرن سازی ترکیبی است که شامل عناصری از موسیقی فولک ؛ پاپ و هنر یا موسیقی کلاسیک است و عمدتاً در مدارس موسیقی در هنرستان‌های هنرهای زیبا آموخته می‌شود.
این ساز علاوه بر اینکه در ارکسترها و گروه‌های سازهای سنتی استفاده می‌شود، در میان ساکنان منطقه‌ی روسیه و قفقاز طرفداران زیادی دارد.
