ساز ماراکاس، نوعی جغجغه است که در گذشته توسط سرخپوستان آمریکایی استفاده میشد. قدمت این ساز به ۵۰۰ سال قبل از میلاد برمیگردد و در موسیقی کارائیب، آمریکای لاتین و آمریکای جنوبی نقش مهمی دارد. اگر میخواهید بیشتر درباره این ساز جذاب بدانید، در این مطلب از وبلاگ آموزشگاه موسیقی الهام با ما همراه باشید.
ساز ماراکاس چیست؟
ساز ماراکاس که به نامهای ماراکا، شِیکِر، چاک چاک، رومبا و جغجغه نیز شناخته میشود، یک ساز کوبهای دستی است. این ساز در گروه سازهای خودصدا یا ایدیوفون قرار میگیرد؛ یعنی صدای ساز از ارتعاش سیم و دمیدن هوا نیست و از بدنه خود ساز تولید میشود. این ساز اغلب به صورت جفت نواخته میشود و نوازنده با دستانش محکم آن را تکان میدهد. ساز ماراکاس به طور سنتی از پوسته لاکپشت یا کدوهای کالباش خشک شده ساخته میشد. درون ساز نیز با لوبیا، مهره یا سنگریزه پر میشد. امروزه ماراکاسهای مدرن از مواد مختلفی مثل چوب، پلاستیک و الیاف ساخته میشوند.
تاریخچه ساز ماراکاس
جغجغههای شبیه ماراکاس هزاران سال در آفریقا و آمریکا وجود داشتهاند. برای اولین بار ۵۰۰ سال قبل از میلاد، مردم آراوکانی که اکنون در مرکز شیلی زندگی میکنند، برای اشاره به جغجغهها، از کلمه ماراکا استفاده کردند. بعضی مورخان نیز ریشه این کلمه در قوم توپی در برزیل پیش از استعمار میدانند. این ساز در برخی گروههای قومی بومی فلوریدا مانند گوارانی و اورینوکو نیز پیدا شده است. در گذشته قبایل مختلف از این ساز در مراسم احضار روح، دعای باران و مراسم شفابخشی استفاده میکردند.
ماراکا در چه ژانرهای موسیقی استفاده میشود؟
کوبایی: در سبکهای مختلف موسیقی کوبایی مثل سالسا، گواراچا، سون کوبانو، چا چاچا و مامبو از ماراکاس برای حفظ ضرب استفاده میکنند.
آفریقایی-پورتوریکویی: در این سبک اغلب از یک ماراکاس با صدای بلند تر و یک ماراکاس با صدای کمتر استفاده میکنند؛ البته در سبک بومبا فقط از یک ماراکای بزرگ استفاده میشود.
ارکسترال: ماراکاسها فقط به موسیقی لاتین محدود نمیشوند؛ مثلا در سال ۱۹۴۲ لئونارد برنشتاین در سمفونی ارمیا از ماراکا به عنوان چوب طبل استفاده کرد.
راک اند رول: بو دیدلی که یکی از اشخاص برجسته راک اند رول است که از ماراکاس زیاد در آثار خود استفاده میکرد.
