عاشیق ها به چه افرادی گفته می شود؟

عاشیق ها نوازندگان، آوازخوانان و خنیاگرانی هستند که راوی باورها، دردها، آرزوها، قهرمانی ها و داستان های حماسی مردم بوده و گاه در نقش ریش سفیدان و خردمندان قوم خود از قداست و احترام خاصی در بین اقوام ترک برخوردار بوده اند. آنان با الهام از مفاهیم پاک و انسانی زندگی و طبیعت، احساسات و تمنیات خود و خلق خود را به آواز ترنم کرده اند.در ادامه این مطلب از وبلاگ آموزشگاه موسیقی الهام با عاشیق ها بیشتر آشنا شوید.

عاشیق ها به چه افرادی گفته می شود؟

عاشیق یا آشیق عارف و نغمه‌سرای سیاری است که ساز می‌نوازد و آواز می‌خواند. عاشیق هنرمندی است آگاه و عالم به مسائل دینی و احکام شرعی،انسانی پاکدامن و مورد احترام و حرمت همه مردم که در غمها و شادیهای آنها شریک است.

او همیشه خواهان شادی،جشن و سرور است و جشنها و عروسیها، بی وجود او رونقی ندارد. پیش از جا افتادن لغت «عاشیق» این صنف با کلمه ترکی اوزان شناخته می‌شد. عاشیق‌ها اغلب در بداهه خوانی مهارت دارند و شعر و آهنگ تصنیف‌های خودشان را هم گاهی خود می‌سازند.

نظائر عاشق‌های آذربایجان در میان دیگر ترک‌زبانان، با نام‌های عاشوق، بامسی، باکسی، بخشی و … مشهور بوده‌اند و برخی اقوام و ملل غیر ترک نیز عاشق را با همین مشخصات و گاه با همین نام و گاه با نام‌های دیگر دارند. بخشیها و بخشوهای جنوب ایران و دیگر مناطق و نواحی ایران از آن جمله‌اند.

در طول تاریخ اقوام ترک، فرمان‌روایان همواره در سفرهای جنگی اوزان‌ها را به همراه می‌بردند تا با بیان اشعار حماسی لشکریان را تشجیع کنند.

معنای واژه عاشیق:

برای ریشه واژه عاشیق چند نظریه وجود دارد:

۱ – از ریشه عاشیق عربی به معنای دوستدار

۲ – از ریشه مصدر ترکی آشیلماق(aşilmagh)به معنی تلقین کردن،تزریق کردن

۳ – از ریشه ترکی ایشیق(ışigh)به مفهوم نور و روشنایی

معنای اول و سوم اعتباراتی در اشعار عاشیقی و در میان مردم دارند ولی نظریه دوم،تنها در محافل علمی مطرح شده است.

رد پای عاشیق ها در موزه ایران باستان و موزه لوور

در موزه ایران باستان و موزه لوور در قسمت تاریخ ایلام به مجسمه های کوچک نوازندگانی با قدمت دو هزاره قبل از میلاد بر می خوریم که همچون عاشیق های امروزی سرپا ایستاده و ساز خود را بر روی سینه نگه داشته اند. چنین نوازندگانی را که مشابهش را می توان فقط در میان ترکان امروزی پیدا کرد سرنخی از قدمت هنر موسیقی عاشیقی ترکان به دست می دهد.

امروزه هنر عاشیق در میان مردم کشورهای ایران، جمهوری آذربایجان، ترکیه، ترکمنستان، قفقاز و دیگر مناطق ترک نشین رایج است. عاشیق‌های آذربایجان وارث یکی از غنی‌ترین بخش‌های ادبیات و فرهنگ شفاهی آسیا هستند.