موسیقی متن یکی از بخش های مهم فیلم های ترسناک به شمار می آید و باورپذیری یک صحنه را چندین برابر می نماید. اما چرا موسیقی ترسناک لذت بخش است؟ در ادامه این مطلب از وبلاگ آموزشگاه موسیقی الهام میتوانید با دلیل این موضوع آشنا شوید.پس اگر شما هم به فیلم ترسناک علاقه دارید، تا انتهای این مطلب با ما همراه باشید.
جذابیت موسیقی‌های متن ترسناک
ترسناک‌ترین موسیقی‌های متن تاریخ سینما همیشه در جذب مخاطبان برای فیلم‌های سینمایی موفق عمل کرده‌اند. در طول هزاران سال مغز انسان تکامل یافته و به صداها حساس شده است و موسیقی این توانایی را دارد که روی آن تأثیر بگذارد و حس وحشت را به فرد منتقل کند.
حتی اگر شخصی از لحاظ بینایی، دید قوی‌ای داشته باشد باز احتمال اینکه از طریق صدا خطر را حس کند خیلی بیشتر است، چرا که گوش‌های انسان مسیر ویژه‌ای به مرکز تولید ترس در مغز دارند. به محض اینکه انسان صدایی ناگهانی و بلند می‌شنود این مسیرها آن را به مغز منتقل می‌کنند و آدرنالین ترشح می‌شود.
چرا شنیدن موسیقی ترسناک لذت‌بخش است؟
اما در پاسخ به این سوال باید گفت، زیرا به محض واکنش نشان دادن مغز، دوپامین که ماده شیمیایی کنترل لذت است نیز به مقدار زیادی در مغز ترشح می‌شود. مهندسان صدا در هالیوود استادان ایجاد ترس و لذت هستند.
تصور کنید در صحنه‌ای صدای خش‌خش شنیده می‌شود، در همان لحظه گوش‌ها به دنبال راهی برای تشخیص خطر می‌گردند؛ بعد از اینکه ترس از بین رفت، میزان زیادی از دوپامین حس خوشایندی به شنونده می‌دهد. موسیقی، ترس و لذت همیشه مرتبط بوده‌اند.
موقع تماشای فیلم ترسناک چه اتفاقی در مغز و بدن‌مان می‌افتد؟
هنگام مواجه‌شدن با محرک‌های ترسناک، چندین بخش مغز و همین‌طور غده فوق کلیه (مسئول ترشح آدرنالین) فعال می‌شود. تالاموس، هیپوتالاموس، کورتکس مغز، هیپوکامپ و مهم‌تر از همه آمیگدال، مسیر‌های دریافت و پردازش ترس هستند.
وقتی محرک واقعی باشد، پاسخ‌های جنگ، گریز یا فریز شدن در ما به کار می‌افتند، اما هنگام گذر از تونل وحشت، بانجی جامپینگ و تماشای فیلم‌های ترسناک، می‌دانیم که در امنیت قابل قبولی به سر می‌بریم.
هنگام سهیم شدن در تصاویر مهیج، با ترس کنترل‌شده‌ای مواجه و مطمئن هستیم که خطری ما را تهدید نمی‌کند. هیپوکامپ در مغز، بانک خاطرات ماست.
وقتی محرک‌های ترسناک خطر واقعی نداشته باشند، هیپوکامپ آن‌ها را به عنوان عوامل غیر خطرناک ذخیره می‌کند. برای همین است که هردفعه با گفتن جمله «همه اینا الکیه»، خودمان را آرام نگه می‌داریم. حالا مغز به آن محرک‌ها برچسب «خطرناک» نمی‌زند و پاسخ جنگ و گریز هم فعال نمی‌شود، اما همچنان احساس ترس باقی می‌ماند.
با رسیدن سیل بیوشیمیایی؛ یعنی ترشح آدرنالین، کورتیزول و البته دوپامین، هم می‌ترسیم و هم لذت می‌بریم!
با این حساب بهتر می‌توانیم درک کنیم چرا افراد حاضرند پول بدهند و در صف‌های طولانی بایستند تا فقط چند دقیقه در تونل‌های وحشت بتوانند سراسیمه فریاد بزنند! دیگر تعجبی ندارد؛ حالا که قرار است با ترسی لذت‌بخش روبه رو شویم، از اینکه تمام حجم اینترنت‌مان را فدای دانلود سینمای وحشت کنیم، باکی نخواهیم داشت!
این لذت به عهده دوپامین است و حتی خنده‌های ناگهانی ما در اوج هیجان هم ناشی از تغییرات ناقل‌های عصبی است و هم به این دلیل که می‌دانیم فقط ناظر هستیم و هرگز قرار نیست همان بلایی سرمان بیاید که شخصیت‌های نمایش با آن درگیر هستند.
مغز ما تمایل دارد چیز‌های ناتمام را تمام کند؛ به همین دلیل است که باوجود موجی از هراس، همچنان به دیدن فیلم ادامه می‌دهیم تا بتوانیم ماجرای ناتمام را به سرانجام برسانیم.
هنگام ترس و استرس، سیستم سمپاتیک کار خودش را آغاز می‌کند و با ایجاد حس برانگیختگی، آرامش قبلی جسم و روان را به هم می‌زند.
ترسناک‌ترین موسیقی‌های متن تاریخ سینما و فهرست فیلم‌های ترسناک؛
- موسیقی متن فیلم هالووینغ ساخته‌ی جان کارپنتر؛
- موسیقی متن مرد آبنباتی، ساخته‌ی فیلیپ گلس ؛
- موسیقی متن سوسپیریا، ساخته‌ی گروه گابلین؛
- موسیقی متن کانیبال هولوکاست، ساخته‌ی ریتز اورتولانی؛
- موسیقی متن موجود، ساخته‌ی انیوموریکونه؛
- موسیقی متن نوسفراتو ، خون‌آشام، ساخته‌ی پوپول ووه؛
- موسیقی متن طالع نحس، ساخته‌ی جری گلداسمیت ؛
- موسیقی متن کودک رزماری، ساخته‌ی کشیشتف کومه‌دا؛
- موسیقی متن درخشش؛ ساخته‌ی وندی کارلوس، ریچل الکایند و کریستوف پندرسکی؛
- موسیقی متن ماوراء، ساخته‌ی فابیو فریتزی؛
- موسیقی متن تصویر ذهنی، ساخته‌ی فرد میرو و مالکوم سیگرو؛
- موسیقی متن ظلمت، ساخته‌ی فابیو پیگناتلی، کلودیو سیمونتی و ماسیمو مورانته؛
- موسیقی متن برجک دفاعی، ساخته‌ی تنجرین دریم؛
- ، موسیقی متن روانی غ ساخته‌ی برنارد هرمن؛
- موسیقی متن کوایدان، ساخته‌ی تورو تاکمیتسو؛
- موسیقی متن کریستین، ساخته‌ی جان کارپنتر و آلن هاوارث؛
- موسیقی متن ویدئو دروم، ساخته‌ی هاوارد شور؛
- موسیقی متن جن‌گیر۲، ساخته‌ی انیو موریکونه؛
- موسیقی متن مرد حصیری، ساخته‌ی پل جیووانی؛
- موسیقی متن پرتقال کوکی، ساخته‌ی وندی کارلوس و ریچل الکایند؛
- موسیقی متن زیرپوست، ساخته‌ی میکا لوی؛
- موسیقی متن روز مردگان، ساخته‌ی جان هریسون؛
- موسیقی متن Xtero، ساخته‌ی هری بروملی داونپورت؛
- موسیقی متن زامبی۲، ساخته‌ی فابیو فریتزی؛
- موسیقی متن C.H.U.D، ساخته‌ی مارتین کوپر و دیوید هیوز؛
- موسیقی متن شهر کابوس، ساخته‌ی استلویو سیپریانی؛
- موسیقی متن تاریکی نزدیک، ساخته‌ی گروه تنجرین دریم؛
- موسیقی متن برپاخیزان جهنم، ساخته‌ی کریستوفر یانگ؛
- موسیقی متن Chopping Mall، ساخته‌ی چاک سرینو؛
