محبوبیت ساز گیتار بر کسی پوشیده نیست و همیشه طرفدارن خود را داشته است.اما آیا تا به حال به این موضوع فکر کرده اید که چه کسی مخترع گیتار بوده است؟در ادامه این مطلب از آموزشگاه موسیقی الهام در این باره بیشتر بخوانید.
مخترع گیتار چه کسی است؟
گیتار نوعی ساز زهی است که با پیک یا انگشت نواخته می‌شود و از این جهت که سیم‌های آن در اثر ارتعاش تولید صدا می‌کنند، به سازهای گروه کوردوفون (به فرانسوی ( Cordophones یا زه صدا تعلق دارد.
این نوع گیتار شش سیم دارد و این ساز علاوه بر داشتن قدمت تاریخی قابل توجه (چه از لحاظ ساختار آن و چه از لحاظ تکنیک‌های نوازندگی) توانسته‌است هم‌گام با تحولات موسیقی غرب پیشرفت چشمگیری داشته باشد؛ که در نتیجه گونه‌های متفاوتی از آن به وجود آمده و هم‌اکنون جایگاه ویژه‌ای در موسیقی جهان دارد.
گیتار یک ساز قدیمی است اما سیر تکاملی آن در گذر زمان نه تنها تحت تاثیر سلایق مختلف موسیقی و تولید قرار گرفته، بلکه دخالت مستقیم تعدادی از سرمایه‌گذاران بسیار خوش‌ذوق و هنرمند را هم در پی داشته است.
در بسیاری ازتاریخچه ها نوشته شده، زریاب موسیقیدان ایرانی وشاگرد اسحاق موصلی را مخترع گیتار دانسته اند. وجود زریاب به عنوان موسیقی دانی برجسته و یکی از شخصیتهای تأثیرگذار بر موسیقی فلامنکو انکارناپذیر است.
او که دردوران زمامداری عبدالرحمن دوم ، یک مدرسه موسیقی درشهرکوردوبا تأسیس کرد، ازعاملان انتقال و تأثیر موسیقی ایرانی وعربی بر موسیقی محلی اسپانیا محسوب می شود.
زندگی نامه زریاب
زریاب با نام کامل ابوالحسن علی بن نافع مشهور به زریاب کبیر و ملقب به زریاب بصری موسیقیدان، خواننده و بربط نواز ایرانی‌تبار است که اختراع گیتار را به او نسبت می دهند.
او در زمان حکومت عباسیان ظهور کرد. وی همدوره ابراهیم موصلی و فرزند اسحق از بزرگترین موسیقیدانان دربار عباسیان بود.
ابوالحسن علی بن نافع معروف به بصری از موسیقیدانان بزرگ ایرانی نژاد بود . به خاطر سیاه‌رویی به زِریاب مشهور شد که نام توکای سیاه در آن زمان بوده‌است. او آگاه از علوم هندسه، زمین‌شناسی و جغرافیا بوده است .
هنر موسیقی را در بغداد از اسحاق فرا گرفت و در این هنر پیشرفت فراوان یافت و شهرتش بدانجا رسید که به دربار خلیفه هارون الرشید راه یافت و به واسطه وسعت اطلاعات علمی و ادبی و مهارت در فن موسیقی مورد توجه قرار گرفت و رقیب اسحاق موصلی شد
زریاب که در ادب و هئیت و جغرافیا نیز اطلاعات کافی داشت در نواختن بربط و تصنیف و الحان استاد بود و با نوآوریهایی که از خود بروز میداد پیش بینی میکردند به زودی جانشین اسحاق در دربار خلیفه خواهد شد.
از نو آوری های او این بود که به بربط ایرانی که ساز معمول آن زمان بود وچهار سیم داشت یک تار اضافه کرد و آ« را به پنج تار تبدیل نمود.
مضراب بربط را نیز که پیش از او از چوب ساخته می شد از ناخن عقاب ساخت و آهنگ حاصل از زخمه را در بربط مطبوعتر کرد.
