موتسارت (موتزارت) از موسیقیدانان مشهور جهان است که داستان مرگ او و پیچیدگی تغییر روند آهنگ هایش به تعاریف بسیاری رسیده است.در این مطلب از وبلاگ آموزشگاه موسیقی الهام داستان عجیب مرگ موتسارت ،موسیقیدان نابغه را بخوانید.
بیوگرافی موتسارت
موتسارت در ۲۷ ژانویهٔ ۱۷۵۶ در شهرزالتسبورگ در کشور اتریش امروزی، که یکی از مراکز هنریِ فعال و بسیار مهم موسیقی اروپا بود متولد شد. مدارک تولد او؛ نام کاتولیک او را یوهانِس کروزُستُموس وُلفگانگوس تِئوفیلوس موتسارت نشان می‌دهند.
از این پنج نام، دو نام اول نام‌های مذهبیِ کاتولیکی بودند و کاربرد روزمره نداشتند. قسمت چهارم نام او، «تِئوفیلوس»، به زبان آلمانی یعنی محبوب خداوند، در زبان لاتین معنی «آمادئوس» می‌دهد، و به زبان فرانسه «آمادی» تلفظ می‌شود.
خودِ موتسارت ترجیح می‌داد که به نام «ولفگانگ آمادی موتسارت» شناخته شود و همیشه بالای هر صفحهٔ کارش را با این اسم امضا می‌کرد.
موتسارت در زندگی کوتاه خود بیش از ششصد قطعه موسیقی برای اپرا، سمفونی، کنسرتو، مجلسی، سونات، سرناد، و گروه کُر آفرید، موتسارت در سومین سال از زندگی اش شروع به آهنگسازی کرد و در پنج سالگی لقب کودک نابغه به او داده شد و همه‌جای اروپا شهرت بسیاری یافت. در هفت سالگی اولین سمفونی، و در دوازده سالگی اولین اپرای کامل خود را نوشت.
مرگ موتسارت
مرگ موتسارت سوژهٔ داستان‌ها، فیلم‌ها، و گقتگوهای فراوان است. موسیقیدانان و محققین نظرات مختلفی در رابطه با مرگ او دارند. دقیقاً مشخص نیست که موتسارت در چه زمانی به بیماری و مرگ تدریجی خود واقف شد .
برخی معتقدند که او به تدریج بیمار شد و طرز کار و سبک موسیقی او تا حدی مرگ تدریجی او را دنبال می‌کند. بر خلاف این نظر، تعداد زیادی از محققین اعتقاد دارند که بیماری موتسارت به طور ناگهانی بر او عارض شد و پس از ۲ هفته، جانش را گرفت.
این طرز فکر بیشتر بر اساس وضع روحی او در نامه‌ها و مکالمه‌های او با دوستان، برادران فراماسون، و همکارانش می‌باشد و عنوان می‌کند که مرگ او ناگهانی و غافلگیرکننده بوده‌است.
دلیل اصلی مرگ موتسارت نامشخص است. در مدارک مربوط به مرگش، تب میلیاری شدید ناشی از بیماری سل علت آن ذکر شده‌است که از دیدگاه پزشکی امروزی به عنوان علت درست کفایت نمی‌کند.
فرضیه‌های دیگری مبنی بر ابتلا به آلودگی تریشین، مسمومیت از جیوه، یا آنفلوآنزا وجود دارد اما فرضیه‌ای که از همه مقبول‌تر است، علت مرگ را تب روماتیسم حاد بیان می‌کند که او از زمان کودکی سه یا چهار بار دچار حمله ناشی از آن شده بود.
برخی از نوشته‌های به جای مانده از آن زمان بیان می‌کنند که پزشکان آن زمان سعی کردند که موتسارت را با هجامت درمان کنند.
موتسارت حدود یک ساعت پس از نیمه شب پنجم دسامبر سال ۱۷۹۱ درگذشت. او به علت مریضی‌اش چندان سعی در اتمام آخرین کارش، رکوئیم مس در دی مینور (ک ۶۲۶)، نکرده بود. اما با این حال یکی از بهترین کارهایش به‌شمار می‌آید.
تکمیل کارهای ناتمام
یک موزیسین جوان، از شاگردهای خود موتسارت، با نام فرانزخاویرساسمابر با پافشاری و درخواست کنستانز؛ باقی رکوئیم را تمام کرد. البته کنستانز از کسان دیگری هم مانند ژوزفایبلر برای تکمیل رکوئیم درخواست کرده بود.
چندین سال پس از مرگ موتسارت تلاش‌هایی برای ارائه لیست یا کاتالوگ کاملی از کارهای او انجام شد، و در پایان در سال ۱۸۶۲ لودویگ ریتر فون کشل موسیقی‌شناس، آهنگساز، دانشمند و گیاه شناس اتریشی موفق به تکمیل کردن این کار گردید.
