لوفای یکی از سبک های جالب موسیقی است که در میان علاقمندان به دنیای موسیقی، محبوبیت بالایی دارد به همین دلیل در این مطلب از وبلاگ آموزشگاه موسیقی الهام به معرفی این سبک از موسیقی پرداخته ایم.اگر شما هم به این سبک علاقه دارید با نا تا انتهای این مطلب همراه باشید.
موسیقی لوفای چیست؟
سبک لوفای از جذاب‌ترین سبک‌های موسیقی‌ست؛ چرا که همیشه قوانین موجود را زیر پا می‌گذارد. لو-فای (Lo-Fi) مخفف Low Fedelity به معنای وفاداری کم است. در اینجا منظور از وفاداری، وفادار ماندن به کیفیت اصلی صدای تولیدشده یا اصطلاحاً وفاداری به اصل می‌باشد.
لو- فای در این تعریف در مقابل های – فای (Hi- Fi)) قرار می‌گیرد که در آن حداکثر وفاداری به اصلِ صدای تولیدشده مدنظر است. لو- فای در حقیقت یک نوع کیفیت ضبط است. در آثار لو-فای هنرمندان به عمد نقایصی به کار می‌برند که معمولاً در ضبط استاندارد از آن‌ها اجتناب می‌شود اما در Lo-Fi به عنوان یک عنصر زیبایی حضور دارند و بخشی از تجربۀ شنیداری تلقی می‌شوند.
در آهنگ‌های این سبک، قوانین رایج ضبط موسیقی مانند حذف Hum و دیستورت نشدن صدا، حذف نویز‌های اضافی و تعادل در بازه‌ی فرکانسی رعایت نمی‌شود.
تاریخچه موسیقی لوفای
موسیقی لوفای را در دهه گذشته طرفداران بسیاری پیدا کرده است و تنها به مدت ده سال است که این سبک به عنوان یکی از سبک‌های مطرح در دنیای موسیقی شناخته شده است.
اما اولین ترک‌ها در این سبک‌ها، هنرمندانی زیر زمینی تولید می‌کرده اند که باعث شد تا این سبک بسیار جدی‌تر دنبال شود.
دلیل پیدایش این سبک این بود که بسیاری از هنرمندان شروع به استفاده از درام ماشین‌هایی کردند که در اواخر قرن ۲۰ تولید می‌شد و سعی کردند تا با استفاده از این درام ماشین‌ها، سبک‌های موسیقی ملو تولید کنند. آن‌ها دور هم گرد آمدند و این نوع موسیقی را می‌توانیم اولین موج از موسیقی لوفای دانست.
هنگامی که این آهنگ‌ها را گوش می‌دهید حسی آرامش بخش به شما دست می‌دهد دقیقا به همین دلیل است بسیاری از مخاطبان این سبک موسیقی لوفای را حین فعالیت‌های روزانه خود مانند کار کردن یا خواندن کتاب و … گوش می‌کنند.
تبدیل یک صدا به لو- فای
راه‌های مختلفی برای تبدیل یک صدا به لو- فای یا ساخت آن وجود دارد برای مثال لو- فای را می‌توان با ضبط با کیفیت پایین، میکروفون نویزدار و یا ضبط بر روی دستگاه نویزدار ساخت و البته ایجاد لو-فای می‌تواند به صورت دیجیتال باشد برای نمونه می‌توان به تبدیل فرمت و استفاده از فرمت‌های با کیفیت پایین اشاره کرد.
نتیجۀ همۀ این روش‌ها یک چیز است، آن هم کاهش کیفیت صدای تولیدشده است. ریشۀ اصلی این کار به دهۀ ۸۰ برمی‌گردد که تولیدکنندگان موسیقی با تجهیزات ارزان‌قیمت و در استودیوهای خانگی اقدام به تولید موسیقی می‌کردند. لوفای از مدت‌ها پیش در دهه‌های ۸۰ و ۹۰ میلادی وجود داشته و استانداردهای آن به مرور زمان تکامل یافته‌است ولی در آن زمان به عنوان چیزی که امروزه تعریف می‌شود شناخته نمی‌شده‌است.
معمولا آهنگ‌های لوفای (یا لو- فای) بی‌کلامند و اگر هم در آن صدای خواننده باشد، یه عنوان سمپل در فضاسازی استفاده می‌شود؛ در این سبک موسیقی استفاده از صدای گوینده رادیویی یا تلویزیونی، دیالوگ فیلم‌ها یا سخن بزرگان رواج بیش‌تری نسبت به ترانه و خواندن دارد. از این رو، معمولا آهنگ‌های لوفای خاصیت ریلکسینگ دارد و سعی در جلب توجه مخاطب ندارد! بلکه به شنونده فضا برای تمرکز بر کاری دیگر می‌دهد.
شاخصه‌ی دیگر لوفای، تنظیم آن است. در تنظیم آهنگ‌های لوفای، سمپل‌های موسیقی زیرزمینی دهه ۴۰ و موسیقی جز دهه ۶۰ دیده می‌شود. هرگونه موسیقی یا محتوای غنی نوستالژیک درترکیب با المان‌های الکترونیک به درد موسیقی‌دان لوفای می‌خورد.
لوپ‌هایی از موسیقی جز، ملودی‌های گیتار آکوستیک وموسیقی هیپ هاپ در بازه‌های زمانی طولانی المان‌های پرتکراری در لوفای هستند. ترکیب هیپ‌هاپ با المان‌های لوفای را لوفای-هیپ‌هاپ، چیل‌هاپ یا لوفای بیتس (Lo-Fi Beats) هم می‌نامند.
پس میکس‌های طولانی، موسیقی لوپ، ویدیو انیمه یا گیف کارتون‌های مشهور، درام‌های الکترونیک روی تمپو پایین، نویز و صداهای اضافی، همه با هم نشانه‌های لوفای محسوب می‌شوند . این ویدیو‌های طولانی در لوپ‌هایی آرام و با ریتم خلوت، به مخاطب حس غرق‌شدگی در فضایی آرامش‌بخش می‌دهند.
