یکی از سبک های مورد توجه د رموسیقی سبک مینیمال می باشد. این سبک همانطور که از نامش پیداست هارمونی پیچیده ای ندارد، و به طور کلی برای قشر خاصی از هنردوستدان مورد پسند است. در ادامه این مطلب از وبلاگ آموزشگاه موسیقی الهام با سبک مینیمال در موسیقی بیشتر آشنا شوید.
مفهوم کلمه مینیمال
در تعریف کلمه مینیمال می توان گفت، مینیمال به معنای کوتاه، موجز و خلاصه است. هنر مینیمالیسم در وهله اول زمانی که شکل می گیرد در موسیقی و هنرهای تجسمی خود را نشان می دهد و سپس وارد ادبیات می شود و راه خود را به صورت داستان های مینیمال پیدا می کند.
موسیقی مینیمال
موسیقی مینیمال که ممکن است عامه پسند نباشد، تک تک نت ها و خلاصه گویی (هارمونی پیچیده ای ندارد و ساده به ماجرا نگاه می کند) ارزشمند هستند و در واقع این نوع موسیقی به شما اجازه فکر کردن می دهد. موزیک های مینیمال را عموما با یک یا دو ساز نهایتا می‌نوازند و همین تعداد کم سازها باعث شده نیاز به سازهای پرفرکانس کمتر شود و نهایت با استفاده از یک یا دو اکتاو ساز مورد نظر، نوازندگی و تنظیم قطعه ی مینیمال را انجام داد.
ایجاز موسیقی مینیمال
درعین نبود فلسفه ای خاص در موسیقی مینیمال، این سبک مخاطب را به فکر وا می دارد، لذا وقتی قطعه ای را گوش می دهید با توجه دقیق به جزئیات آن، مدت زمان آن را احساس نمی کنید و این همان ایجاز موسیقی مینیمال است.
آثارهنرمندان مینیمالیست گاه کاملاً تصادفی پدید می‌آمد و گاه زادهٔ شکل‌های هندسی ساده و مکرر بود. ساده گرایی نمونه ای از ایجاز و سادگی را در خود دارد و بیانگر سخن رابرت براونینگ است .
مینیمالیسم در شکل‌های مختلفی از طراحی و هنر، به ویژه در هنرهای تجسمی و موسیقی استفاده می‌شود.
تاریخچه موسیقی سبک مینیمال
مینیمالیسم پس از جنگ جهانی دوم، در هنر غرب به وجود آمد و بیشتر از سوی هنرمندان هنرهای تجسمی آمریکایی در اواخر دهه ۱۹۶۰ و اوایل دهه ۱۹۷۰ میلادی، گسترش پیدا کرد.
مینیمالیست‌ها بر این باورند که با زدودن حضور فریبنده ترکیب بندی و کاربرد موارد ساده و اغلب صنعتی که به شکلی هندسی و بسیار ساده شده قرار گرفته باشند، می‌توان به کیفیت ناب رنگ، فرم، فضا و ماده دست یافت.
از هنرمندان این سبک می‌توان به دیوید اسمیت، دونالد جاد، ارنست تروا، سول لویت، کارل آندره، دن فلاوین، رابرت رایمن، رونالد بلادن و ریچارد سِرا اشاره کرد.
تعریف و ویژگی های موسیقی مینیمال
منظور از اختصار در موسیقی با گرایش های مینیمالیستی اشاره به عناصر سازنده و ساختار موسیقایی آن موسیقی است.
در حالی که در هنر مینیمال، عناصر سازنده اثر به اشکال هندسی محدود شده است در موسیقی مینیمال تعداد نت ها، فواصل و شدت کاهش می یابد. علاوه بر این آهنگسازان این سبک از استفاده از ساختارهای پیچیده موسیقیایی اجتناب می کنند.
ویژگی های کلی این موسیقی هارمونی های ثابت، پالس های یکنواخت، تغییر فرم آهسته و تدریجی و تکرار عبارت های موسیقی یا بخش های کوچک تر به مثابه موتیف ها یا سلول ها است. این سبک ممکن است ویژگی های دیگری مانند تغییر مُد داشته باشد.
