برای شناخت عمیق تر هر موسیقی بهتر است با تاریخچه آن آشنایی داشت. شناخت و آشنایی با تاریخچه به درک بهتر و مفاهیم آن کمک می کند.در ادامه این مطلب از وبلاگ آموزشگاه موسیقی الهام می خواهیم با تاریخچه موسیقی هرمزگان و نواحی جنوبی کشور و نوبان آشنا شویم.لطفا تا انتهای مطلب با ما همراه باشید.
موسیقی هرمزگان
منشأ شکلگیری موسیقی هرمزگان به دورانی برمیگردد که کشتیهای تجاری، کالاهایشان، بردههای سیاهپوست بود و به قصد فروش و تجارت انسان از خلیجفارس و دریای عمان میگذشتند.
کشتیها گاه بهقصد فروش بردهها و گاه در تلاطم شدید دریا و عدم امکان ادامه مسیر، مجبور به پهلوگیری در یکی از بنادر جنوبی ایران میشدند.
جزایر و شهرهای ساحلی خلیجفارس درگذر تاریخ ارتباطات فرهنگی مختلفی با کشورهای دیگر برقرار کردهاند.
نخستین مورد را باید حضور غلامان و بردگان آفریقایی دانست که قرنها قبل از سوی تجار ایرانی و خارجی به این نواحی آورده شدهاند.
سیاهپوستان برای کاستن از غمها و رنجهایشان شبها گرد هم جمع میشدند و به سنت دیار و سرزمین خود مینواختند و میخواندند.
این نواختن ها آرام آرام به فرهنگ و موسیقی هرمزگان نفوذ پیدا نمود و به مرور زمان، این موسیقی از محیط جدید الهام گرفت و رنگ و بوی بومی به خود گرفته و موسیقی بومی هرمزگان و در مجموع، موسیقی نوار ساحلی جنوب متولد شد.
کمکم به شمار سیاه پوستان افزوده شد، چنانکه در بندرعباس قدیم، محلهای به نام محله سیاهان به وجود آمد که این محله امروزه در محلهای دیگر به نامه محله شمیلهای بندرعباس ادغامشده است.
ساز های اولیه
سازهای اولیه این سیاهان را سازهای لیوا میگفتند که شامل دهلهای بزرگ و نوعی ساز بادی بوده است. از این سازها ظاهراً در مراسم شادی استفاده میکردند و همچنین برای رقصهای ویژهای از قبیل خنجر سازی و رقص لیوا استفاده میشده است.
به مرور زمان به این موسیقی سازهای دیگری از قبیل کلم (قلم نی)، دهل، کسر و سپس پیپه اضافه شد.
اگرچه تفاوتهایی در موسیقی بومی استان هرمزگان و موسیقی زار و نوبان وجود دارد اما شباهتهایی نیز دارندکه به علت همان آمیختگی فرهنگ می باشد.