ناصر فرهنگ فر یک شاعر و یک نوازنده تنبک بود که تاثیرات بسیاری بر نقش تنبک در موسیقی سنتی ایران گذاشت. در این مطلب از وبلاگ آموزشگاه موسیقی الهام بیوگرافی او را آوردهایم.
تولد و کودکی
ناصر فرهنگ فر در ۴ آبان ۱۳۲۶ در شهر ری متولد شد. پدرش تار مینواخت و عمویش نوازنده تنبک بود؛ بنابراین او از کودکی به موسیقی علاقهمند شد. او ۷ سال بیشتر نداشت که با کوزههای گلی مینواخت و بعدها با تنبک عمویش تمرین کرد. سرانجام او اولین آموزشهای حرفهای اش را نزد یکی اقوامش بهنام محمد ترکمان گذراند که شاگرد امیرناصر افتتاح تنبکنواز معروف آن زمان بود. او مدتی بعد با حسین تهرانی آشنا شد و آموزش زیر نظر او را شروع کرد.
ناصر فرهنگ فر برای یادیگری نت نزد محمد اسماعیلی رفت و از آموزههای اساتید دیگری ازجمله عبدالله دوامی، سیدحسن میرخانی، سید حسین میرخانی و علی اکبر کاوه هم بهره برد.
فعالیتهای حرفهای
ناصر فرهنگ فر در سال ۱۳۴۲ شروع به تدریس در مرکز حفظ و اشاعه موسیقی کرد. او در سال ۱۳۵۰ وارد رادیو و تلویزیون شد و در برنامههای معروفی به نام هفت شهر عشق، گلهای تازه و گلچین هفته اجرا کرد. از طرفی او توانست با کارهاش در گروه شیدا و عارف، دیدگاهها را نسبت به ساز تنبک تغییر دهد. تا پیش این دیدگاه عمده نسبت به تنبک صرفا سازی برای همراهی در ارکستر بود؛ اما فرهنگفر با اجراهای ریتمیک و تکنیکهای خاصش این دیدگاه را تغییر داد. آشنایی او با هنر شاعری و وزن اشعار تاثیر زیادی بر ریتمهای خلاقانهای داشت که اجرا میکرد.
ناصر فرهنگ فر در حارج از کشور هم فعالیتهای هنری برجستهای انجام داد. او در سال ۱۳۵۲ به همراه گروه مرکز حفظ و اشاعه موسیقی به بلژیک رفت و با گروه باله موریس بژار همکاری کرد؛ همچنین در سال ۱۳۵۴ به دعوت رابرت ویلسون به نیویورک رفت و با گروه تئاترش همکاری کرد.
