بسیاری از والدین تصمیم می‌گیرند فرزندان‌شان را از سنین پایین در کلاس‌های موسیقی ثبت‌نام کنند؛ زیرا شروع موسیقی در کودکی فواید فراوانی دارد. معمولا بچه‌ها قدرت تصمیم‌گیری و شناخت کافی نسبت به سازها ندارند؛ بنابراین والدین حتما باید در انتخاب ساز به آن‌ها کمک کنند. در این مطلب از وبلاگ آموزشگاه موسیقی الهام، نحوه انتخاب ساز برای کودکان را به شما آموزش می‌دهیم.
نکات انتخاب ساز برای کودکان
１. کشف علاقه کودک
علاقه کودکان می‌تواند مبهم و گذرا باشد؛ اما در هر صورت مهم است که آن‌ها نسبت به سازشان مشتاق باشند. درواقع ساز کودک باید او را به هیجان بیاورد. شما باید محیطی اکتشافی برای کودک بسازید تا بتواند در آن محیط ساز مورد علاقه‌اش را کشف کند. می‌توانید کودک را به کنسرت‌ها ببرید یا برایش ویدئو‌های سازهای مختلف را پخش کنید تا با انواع سازها آشنا شود. سپس از او بپرسید کدام یک از این سازها برایش جالب‌تر هستند؟
２. ویژگی‌های فیزیکی
وضعیت بدنی و رشد جسمی کودک، یک نکته مهم در انتخاب ساز برای کودکان است. ممکن است کودک به یادگیری یک ساز خاص علاقه نشان دهد؛ اما از نظر جسمی برای نواختن آن آماده نباشد. برای نواختن بعضی سازها کودک باید رشد قدی کافی داشته باشد، دست‌هایش به اندازه کافی بزرگ باشند و انگشت‌هایش به استقلال کامل رسیده باشند. اغلب سازهای زهی مثل ویولن و ویولا ابعاد مختلفی دارند و کودکان در سنین مختلف می‌توانند آن‌ها را بنوازند؛ اما برای نواختن سازهای بادی مانند ساکسیفون، ترومبون یا فاگوت کودکان باید بزرگ‌تر باشند. از طرفی حمل برخی سازهای بزرگ مثل ویولن سل و توبا به قدرت جسمی زیادی نیاز دارد؛ بنابراین این سازها برای کودکان کم‌سن و ریزجثه پیشنهاد نمی‌شوند.
３. استعدادیابی
اغلب کودکان در نواختن برخی از سازها به طور طبیعی بهتر است؛ درواقع استعداد خاصی در نواختن یک ساز دارند. برای این که کودکان بتوانند در نواختن سازها استعدادیابی شوند، می‌توانند در کلاس‌های ارف شرکت کنند. در این کلاس‌ها معمولا سازهای مختلف به کودکان معرفی می‌شود. معلم‌ها نیز می‌توانند به خوبی تشخیص دهند کودک در نواختن کدام ساز بهتر عمل می‌کند.
４. شخصیت
شخصیت نیز می‌تواند نقش مهمی در انتخاب ساز برای کودکان ایفا کند. کودکانی که برون‌گرا تر هستند، کار گروهی را دوست دارند ومی‌خواهند در مرکز توجه باشند. این کودکان می‌توانند سازهایی مثل ویولن، گیتار الکتریک، فلوت و ترومپت را بنوازند؛ زیرا این سازها اغلب نقش برجسته‌ای را در گروه ایفا می‌کنند. کودکان درون‌گرا تر می‌توانند سازهایی را که اغلب به صورت‌تک‌نوازی یا در گروه‌های کوچک نواخته می‌شوند را انتخاب کنند؛ مثل پیانو.
