همانطور که در مطالب پیشین وبلاگ آموزشگاه موسیقی الهام به آن اشاره شد، نقاره ساز ضربی به صورت طبل دوتایی است که سطح یکی از دیگری کوچکتر است و هر دو به وسیله یک نوازنده با دو چوب نواخته میشود.این ساز کهن بیشتر در جنگ ها و جشن ها مورد استفاده قرار می گرفت.اما با گذشت زمان و تغییر سبک زندگی، کاربرد و در نتیجه استفاده از آن و آیین نقاره زنی کمرنگ شد.
منسوخ شدن نقاره
با گذشت زمان و در اثر بی توجهی این سنت قدیمی در دوران پهلوی منسوخ شده از میان رفت و اکنون فقط در مشهد و در نقاره خانه حضرت امام رضا علیه السلام به طور رسمی و در مواقع معین و با همان سبک و سیاق قدیمی و به طور منظم و دائم نواخته می شود.
سابقه اداری و تشکیلات نقاره خانه در آستان قدس رضوی
اگر بخواهیم تاریخچه و زمان استفاده از نقاره در آستان قدس رضوی را بدانیم باید به تاریخ رجوع نماییم.قدیمی ترین خبر از تشکیلات اداری نقاره خانه در اماکن متبرکه رضوی، مربوط به عهد صفویه است که در پی تغییرات اساسی در امور تولیت و اداره آستانه با تعیین میر محمّد صادق به عنوان مهتر نقاره خانه در ۱۰۸۵ق این مراسم از نظم خاص و جدید برخوردار گردید.
با اختصاص موقوفات و برقراری مواجب برای نقاره چیان، نقاره و نقاره نوازی به عنوان یک نهاد جدید در حریم رضوی رسمیت یافت و در دورانهای بعد از اهمیت بیشتر برخوردار شد و با تدوین طومار علیشاهی برای تعداد ۱۲ نفر نقاره چی و یک سرپرست جمعا ۱۶ خروار گندم و یک تومان جهت تأمین هزینه های جاری همچون تهیه چرم گاو و برای طبل تخصیص یافت.
در این دوران علاوه بر مواجب مقرر، در ماه رمضان هزینه سحری و افطار و در اعیاد فطر و قربان و غدیر، پول و وجه شیرینی و گوسفند به رسم تحفه به نقاره چیان داده می شد.
ماه رمضان
ماه رمضان یکی از ماه های مهم سال در استفاده از نقاره می باشد .در زمان افطار نقاره زن ها شروع به نواختن نقاره ها نموده و با ریتم خاصی که دارد ،مسلمانان را به باز کردنروزه خود دعوت می نمایند.این موضوع به نمادی در ماه رمضان و به خصوص در شهر مشهد تبدیل شده است.
