هموفونی (homophony) در موسیقی که به آن هم‌صدایی یا هم‌آوایی نیز گفته میشود، یکی از اصطلاحات مهم است که حتما باید معنای آن را بدانید. در این مطلب از وبلاگ آموزشگاه موسیقی الهام قصد داریم هموفونی را به زبان ساده برای شما توضیح دهیم؛ همچنین تفاوت آن را با پلی فونی به طور کامل بیان می‌کنیم.
هموفونی در موسیقی چیست؟
هموفونی در موسیقی یک بافت است که در آن یک صدای اصلی توسط چند صدای دیگر پشتیبانی میشود تا هارمونی ایجاد شود. در هموفونی اغلب یک ملودی غالب است درحالی که صداهای دیگر مثل یک تک نت یا همراهی استادانه‌ای اجرا میشود.
توجه کنید که هموفونی با پلی فونی کاملا در تضاد است. در پلی فونی صداهای جداگانه با ریتم و ملودی مستقل، در کنار هم یک هماهنگی ایجاد می‌کنند؛ در حالی که در هموفونی فقط یک ملودی مستقل وجود دارد که بقیه صداها آن را همراهی می‌کنند. اغلب بالاترین صدا ملودی را می‌نوازد و سایر صداها همراهی می‌کنند تا هارمونی ایجاد شود. یک بافت هموفونیک می‌تواند هموریتمیک (homorhythmic) هم باشد؛ یعنی همه صداها ریتم یکسانی داشته باشند.
تاریخچه هموفونی
هم آوایی برای اولین بار به عنوان یکی از بافت‌های غالب در موسیقی کلاسیک غربی در طول دوره باروک در اوایل قرن هفدهم ظاهر شد. کلودیو مونتهوردی، آنتونیو ویوالدی، جورج فریدریک هندل و یوهان سباستین باخ جزو آهنگسازانی بودند که در دوران باروک به خاطر آثار هموفونیک خود شهرت یافتند.
هموفونی به‌عنوان یک اصطلاح نیز برای اولین بار با چارلز برنی در سال ۱۷۷۶ در انگلیسی ظاهر شد و بر هماهنگی ملودی هماهنگ تأکید داشت. پیش از آن در یونان باستان نیز اصطلاح هموفونی به کار می‌رفت. در یونان باستان هموفونی به موسیقی اشاره می کرد که در آن یک ملودی واحد توسط دو یا چند صدا به صورت هماهنگ یا اکتاو اجرا می‌شد.
