اگر بخواهیم یک فرد را به عنوان تاثیرگذارترین فرد در موسیقی ایران نام ببریم ، بی شک علینقی وزیری در این جایگاه قرار خواهد گرفت.وی با توجه به تلاش ها و آموزش هایی که داشته است، به عنوان پذر موسیقی ایران شناخته می شود.درادامه این مطلب از وبلاگ آموزشگاه موسیقی الهام با پدر موسیقی ایران بیشتر آشنا شوید.
پدر موسیقی ایران
علینقی وزیری مشهور به کلنل وزیری، موسیقی دان ایرانی و از پیشگامان آهنگسازی برای اجرای ارکستری موسیقی ایرانی ؛ درتاریخ ۹ مهر ۱۲۶۵ در تهران به دنیا آمد. وی به جهت تأثیرات عمدهای که برموسیقی سنتی ایران گذاشت، از جمله ایجاد روشی برای نت نویسی و شیوه تدوین ردیف شهرت دارد.
بی شک می توان علی نقی وزیری را پدر موسیقی ایران نامید. او موسیقی را علمی آموخت . آثارش تکرار نشدنی است و شاگردان بنامی را آموزش داد. از اولین تحصیل کرده های موسیقی ایران است و اگر افرادی مانند او در موسیقی ایران نبودند شاید این هنر سالها پیش به پایان می رسید و موسیقی شکل تکرار و تقلید و بیگانگی می گرفت.
زندگی نامه :
پدرش موسی وزیری افسر قزاقخانه بود که از جوانی به کارهای هنری پرداخت و به تعلیم تار و ویلن مشغول شد و از شاگردان ممتاز درویش خان بود.
علینقی وزیری یکی از فرزندان بی بی خانم استرآبادی ، نویسنده، بنیانگذار اولین دبستان دخترانه و یکی از نخستین پیشگامان حقوق زنان ایران بود. از دیگر خواهر و برادران علینقی میتوان حسنهلی وزیری ، مولود وزیری ، خدیجه افضل امیری ، علیرضا وزیری را نام برد.
وزیری به واسطهٔ پدرش در نوجوانی وارد ارتش شد و از همین طریق با موسیقی نظامی آشنا شد. اگر چه در باقی عمرش مدتها در مناسب مختلف نظامی کار کرد و حتی به درجهٔ کلنلی هم رسید، اما علاقهٔ او به موسیقی نهایتاً بر علاقهاش به امور نظامی چیره شد و بیشتر عمرش را صرف موسیقی کرد.
وی در ۳۱ سالگی به مدت ۵ سال در پاریس و برلین، به تحصیل و تجربه در علوم متعارف موسیقی غرب پرداخت.
بازگشت به ایران
وزیری در ۱۳۰۲ که به ایران بازگشت مدرسه عالی موسیقی را تأسیس کرد و به چاپ کتابهای متعدد و کنسرتها و ضبط صفحات گرامافون اقدام کرد.
وزیری اولین پایهگذار و پدر موسیقی جدید ایران پس از انقلاب مشروطه است و باید او را پایهگذار موسیقی جدید ایران دانست.
وزیری در ساختن و پرداختن نخستین سرود ملی جمهوری اسلامی ایران نیز فعالیت کرد و قطعاتی مانند ای وطن خاک ایران و نیز مارش ظفر را ساخت.
استاد وزیری همچنین نخستین کتاب در رشته موسیقی ایرانی به شیوه علمی را با نام شیوهنامه تار نوشته است.
وزیری پس از شهریور ۱۳۲۰ به ریاست اداره موسیقی کشور و رادیو مشغول شد. علینقی شاگردانی را تربیت کرد که هر یک از آنهادر موسیقی ایران از استادان فن شدند که از میان آنها می توان : ابوالحسن صبا ، روح الله خالقی ، موسی معروفی ، جواد معروفی ، حسین ملاح و فروتن راد را نام برد .
او ۳۰۳ کلوپ موزیکال را تأسیس کرد که در این کلوپ هفتهای یکبار با شاگردان خود کنسرت میداد. وی در سال ۱۳۰۴ اقدام به برگزاری سلسله کنسرتها و سخنرانیهایی در زمینه هنر و زیبا شناسی موسیقی کرد.

ریاست مدرسه موسیقی
ریاست مدرسه موسیقی در سال ۱۳۰۷ به او محول شد و در حدود سال ۱۳۱۳ در اثر جدیت در امر آموزش موسیقی توانست تدریس سرود را در برنامه درسی آموزش و پرورش دوره دبستان بگنجاند.
او تا آغاز جنگ جهانی دوم در مقام ریاست مدرسه عالی موسیقی انجام وظیفه کرد و سپس از کار کنار گذاشته شد. وی در این دوران به تألیف کتابهایی در زمینههای مختلف موسیقی پرداخت و مدتی نیز به عنوان استاد ممتاز، در دانشگاه زیباشناسی هنر تدریس کرد.
او یکی از اساتید روح الله خالقی (پدید آورنده سرود ای ایران ) بود و شخصاْ آهنگ نفت را به مناسبتملی شدن صنعت نفت ایران ساخت که یک بار از رادیو ایران در همان زمان نیز پخش شد.
آشنایی با موسیقی غربی و شروع فعالیتهای سیاسی
وزیری پس از بازگشت از سفر، نزد «یاورآقاخان» رفت تا از او نتنویسی موسیقی فرا بگیرد. او همچنین از حسین هنگآفرین ساز ویولن و نتنویسی موسیقی غربی را فراگرفت.
در این مدت وزیری پیشرفت چشمگیری داشت و به سازهای کمانچه، سنتور و ماندولین نیز مسلط شد؛ سپس به واسطهٔ یکی از دوستانش (محمد حجازی که ویولن مینواخت) نزد کشیشی فرانسوی به نام “پِر ژِفرُوا” که از معلمان مدرسه سن لویی تهران بود به تعلیم تئوری موسیقی و هارمونی پرداخت.
وزیری پس از آن که این کشیش از ایران رفت نیز مدتی نزد «سلیمانخان ارمنی» (که خود از شاگردان سابق آلفرد لومر بود) به تکمیل آموختههای خود پرداخت و به اصرار او نواختن پیانو را فراگرفت تا مفاهیمی نظیر هارمونی، آکورد و مدولاسیون را درک کند.
2 پاسخ
بسیار عالی.
نظر لطف شماست