پرویز صدیقی پارسی که بیشتر او را با نام پرویز یاحقّی می شناسند موسیقی دان ؛ آهنگساز و نوازنده ویلن اهل ایران بود . که ترانه های جاوادن بسیاری را از خود به جای گذاشته است. در ادامه این مطلب از وبلاگ آموزشگاه موسیقی الهام با پرویز یاحقی بیشترآشنا شوید.
زندگینامه پرویز یاحقی
طبق گفته خودش در کودکی حسب مقتضیات شغلی پدر به همراه خانواده به لبنان سفر می کند و پس از گذشت مدتی کوتاه و به دلیل دور بودن از معشوق جاودانی اش، ویولن، به حالت احتضار می رود که با توصیه پزشکان، خانواده اش تسلیم خواسته وی شده و او را به ایران می‌فرستند تا در کنار دایی هنرمندش حسین خان یاحقی کسب فیض کند.
وی از کودکی نزد دایی خود حسین یاحقی زندگی می‌کرد و موسیقی را نزد او آموخت. از کودکی با هنرمندان نامداری نظیر ابوالحسن صبا ؛ مرتضی محجوبی و علی اکبر شهنازی آشنا شد و مدتی نزد ابوالحسن صبا موسیقی آموخت.
تغییرنام به یاحقی
پرویز در کودکی در دبستان پروانه با مجید نجاحی نوازنده سنتور همکلاس بود , برای اولین بار در سال ۱۳۲۷ به رادیو راه پیدا کرد و یک قطعه با ساز اجرا کرد، اما پدرش اجازه نداد فامیل صدیق پارسی استفاده کند و از فامیل دایی خود یعنی یاحقی استفاده کرد.
وی حدود سال ۱۳۳۱ به دلیل علاقه به نویسندگی، با روزنامه‌ها همکاری داشت و تا سال ۱۳۳۴ به خبرنگاری مشغول بود.
پرویزیاحقی از سال ۱۳۳۴ و هم‌زمان با ورود معینیان به رادیو و اداره انتشارات آن روز که بعدها به آن وزارت اطلاعات می‌گفتند به‌صورت جدی در رادیو به فعالیت پرداخت و چند آهنگ برای منوچهر همایون پور و داریوش رفیعی ساخت.
نخستین آهنگ او برای غلامحسین بنان در برنامه گل‌های رنگارنگ بود به نام «ای امید دل من کجائی»، که هم‌اکنون نوار آن موجود است. در سال ۱۳۴۲ دختر نوجوانی را به جامعه موسیقی معرفی نمود که مهستی نام گرفت.
او در ضمن چند سال زندگی مشترک با حمیرا برای وی آهنگ‌هایی نیز ساخت. از او تکنوازی‌های بسیاری در برنامه گل‌ها باقی‌مانده که نوارهای آنها موجود است. وی از بزرگترین بداهه نوازان موسیقی ایرانی می‌باشد و نام او و جلیل شهناز و حسن کسایی یادآور سه شهنواز بزرگ موسیقی ایران می‌باشد.
سبک نوازندگی او بر بسیاری از نوازندگان، تأثیر گذاشت؛ از تأثیر پذیرفتگان ساز یاحقی می‌توان به سیاوش زندگانی ؛ مجتبی میرزاده ؛ بیژن مرتضوی ؛ اسدالله ملک و صدرا فلاحی اشاره کرد.
آثار برجای مانده از یاحقی
او درتاریخ فعالیت هنری‌اش با هنرمندان بـسیاری از جمله غلامحسین بنان، ادیب خوانساری، داریوش رفیعی، حسین قوامی، حسین خواجه امیری، اکبر گلپایگانی، محمد رضا شجریان و بسیاری دیگر از هنرمندان کشورمان همکاری داشته است.
از آثار زنده‌یاد پرویز یاحقی می‌توان به افسانه، بیداد زمان، گردباد، آهـنگ مـحبت، هدیه عشق، پر بسته، اشک سپهر، با دلم مهربان شو، مرا نفریبی، مرا تنها نگذاری، خدایا تو دانی، بهار نورسیده، امید جان من، هم نفسم کو، چه کنم ای خدا چه کـنم، بـهانه تو، می‌زده و … اشاره کرد.
درگذشت پرویز یاحقی
پرویز یاحقی در ده سال پایانی عمرش انزوا گزید و برای همگان دور از دسترس شد و تنها همدم او موسیقی بود، وی در چند سال آخر عمر خود به علت مصدومیت ناشی از حادثه رانندگی قادر به نوازندگی نبود و این قضیه لطمه روحی شدیدی به او وارد کرد.
در ۱۳ بهمن ۱۳۸۵ پرویز یاحقی استاد بی‌بدیل ویولن بر اثر ایست قلبی و در سن ۷۱ سالگی در تهران در گذشت.روحش شاد و یادش گرامی.
