قطعات موسیقی فرم‌ها و انواع گوناگونی دارند؛ اما یکی از رایج‌ترین انواع قطعات موسیقی که نوازندگان در ابتدای مسیر زیاد با آن مواجه می‌شوند، اتود است. اگر دوست دارید بدانید اتود در موسیقی چیست و چه تاریخچه و کاربردی دارد، تا آخر مطلب با ما همراه باشید. در وبلاگ آموزشگاه موسیقی الهام می‌توانید به صورت هفتگی، مطالب دیگری نیز درباره تئوری موسیقی مطالعه کنید.
اتود در موسیقی چیست؟
اتود (Étude) یک کلمه فرانسوی به معنای مطالعه است. اتودها قطعه‌های هدفمندی هستند که برای تقویت یک تکنیک، بهبود یک ضعف و ارتقای مهارت نوازنده نوشته می‌شوند. نوشتن این نوع قطعات در اوایل قرن ۱۹ همزمان با رشد محبوبیت پیانو، آغاز شد.
نکته مهمی که درباره اتود در موسیقی وجود دارد، تمرکز آن بر تکنیک و عدم توجه آن به زیبایی است. اغلب اتودها زیبایی خاصی ندارند و فقط برای بهبود مشکلات فنی نوازندگان طراحی شده‌اند. بعضی از اتودها حتی آهنگ نیستند و نواختن‌شان کمی گوش‌خراش است؛ البته بعضی از آهنگسازان دوره رمانتیک، اتودهای زیبایی ساخته‌اند که تک‌نوازان از آن‌ها در رپرتوار رسیتال خود استفاده می‌کنند.
اتود اپوس ۲۵ شماره ۶، ۷ و ۱۰ فردریک شوپن، چند مثال از اتودهای زیبا هستند. به غیر از این نمونه‌هایی که ذکر شد، اغلب اتودها قدیمی و اروپایی هستند و بیش از یک الی دو قرن قدمت دارند؛ بنابراین برای هنرجویان ایرانی دشوار است که با آن‌ها ارتباط برقرار کنند.
چرا اتود نوازی برای تمام نوازنده‌ها بسیار مهم است؟
اتودها سطح‌بندی شده هستند و نوازنده با نواختن هر درس، مهارت موسیقیایی‌اش را یک پله افزایش می‌دهد؛ بنابراین تمام درس‌های کتاب اتود باید بدون استثنا یاد گرفته شوند. ویژگی خوب این قطعات استاندارد بودنشان است؛ به طوری که تمام نوازندگان در سنین و سطح‌های مختلف، توانایی نواختن آن‌ها را دارند.
اگر نوازندگان به خاطر عدم زیبایی یا تکراری بودن اتودها از نواختن آن‌ها سر باز کنند، با بسیاری از تکنیک‌ها رو به رو نمی‌شوند. اتودها مجموعه منظم و کاملی از فنون نوازندگی هستند که نوازنده را برای نواختن تمام قطعات آماده می‌کنند. با نواختن یک کتاب اتود، می‌توانید مطمئن باشد مهم‌ترین مهارت‌های سازتان را فرا گرفته‌اید.
