حشمت سنجری موسیقی‌دان، آهنگساز، رهبر ارکستر و نوازنده ایرانی بود که سال‌ها رهبری دائم ارکستر سمفونیک تهران را بر عهده داشت. این هنرمند حتی به عنوان رهبر مهمان بسیاری از ارکسترهای بوستون، شیکاگو، کلمبیا، ترکیه، لهستان، رومانی، شوروی سابق، تاجیکستان، بلغارستان و یوگسلاوی را رهبری کرد. اگر دوست دارید زندگی‌نامه این موسیقی‌دان برجسته ایرانی را بخوانید، در این مطلب از وبلاگ آموزشگاه موسیقی الهام با ما همراه باشید.
تولد، کودکی و نوجوانی حشمت سنجری
حشمت سنجری در ۱۹ اسفند ۱۲۹۶ در تهران و در خانواده‌ای هنردوست چشم به جهان گشود. پدرش حسین سنجری از نوازندگان معروف تار و از شاگردان علینقی وزیری، درویش خان و مرتضی نی داوود بود. مادرش نیز مانند پدر با نواختن تار آشنایی داشت.
زمانی که حشمت سنجری چهار ساله بود، یادگیری تار را نزد پدرش آغاز کرد؛ به علاوه برای فراگیری موسیقی در گروه‌های آواز جمعی کودکان شرکت می‌کرد. مدتی بعد آموزش ویولن را شروع کرد و ردیف موسیقی ایرانی را هم نزد روح‌الله خالقی و ابوالسن صبا فرا گرفت. وی همزمان با یادگیری موسیقی، برای گذراندن تحصیلات عمومی در سال ۱۳۰۳، به دارالفنون رفت.
۶ سال بعد یعنی در سال ۱۳۰۹، وارد دبیرستان دارالفنون شد و پس از دریافت دیپلم ادبی، برای انجام خدمت سربازی به دانشکده افسری رفت. پس از پایان خدمت و در سال ۱۳۱۷، تمام توان و زمانش را وقف موسیقی کرد. او وارد مقطع دبیرستان هنرستان موسیقی شد و یادگیری ویولن را نزد استاد روسی به نام سرژ خوتسیف و یادگیری رهبری و آهنگسازی را نزد پرویز محمود ادامه داد. سرانجام وی در سال ۱۳۲۰ دیپلم و در سال ۱۳۲۸ با اجرای کنسرتو ویولن بتهوون با همراهی ارکستر سمفونیک تهران به عنوان پایان‌ونامه، لیسانس خود را دریافت کرد.
آغاز و پایان فعالیت حرفه‌ای حشمت سنجری
بلافاصه پس از اتمام دوره لیسانس، حشمت سنجری به عنوان رهبر ارکستر هنرجویان هنرستان و مدرس ویولن شروع به کار کرد. بعد از این که رهبر وقت ارکستر سمفونیک تهران یعنی مرتضی حنانه به ایتالیا سفر کرد، سنجری در سال ۱۳۳۴ به عنوان رهبر این ارکستر برگزیده شد. او به طور کلی در سه بازی زمانی ۱۳۳۶–۱۳۳۴، ۱۳۵۱–۱۳۳۹، ۱۳۶۸–۱۳۵۸ رهبری ارکستر سمفونیک تهران را بر عهده داشت؛ اما یک وقفه سه ساله از سال ۱۳۳۶ تا ۱۳۳۹ برای یک سفر مطالعاتی به اروپا رفت.
سنجری در این سفر در وین، بروکسل (کلاس پروفسور هانس اسواروسکی)، هیلورسوم هلند (کلاس فرانکو فرارا) و پروجا (ایتالیا) تحصیلاتش را تکمیل کرد. در این سفر او مدارک و دیپلم‌های معتبر و فراونی به دست آورد؛ برای مثال می‌توانیم به دیپلم رهبری ارکستر سمفونیک، اپرا و دیپلم آهنگسازی در سال ۱۳۳۶ از آکادمی موسیقی وین اشاره کنیم.
در سال ۱۳۵۱ سنجری رهبری ارکستر را رها کرد و به فرهاد مشکات سپرد. از آن پس تا سال ۱۳۵۷ به عنوان مشاور وزیر فرهنگ و هنر و سرپرست تالار رودکی چند اپرا، باله و کنسرت با ارکستر مجلسی رادیو و تلویزیون ملی را رهبری کرد. یک سال پس از انقلاب دوباره دعوت به کار شد و رهبری ارکستر سمفونیک تهران را به مدت ۱۰ سال بر عهده گرفت؛ اما در سال ۱۳۶۸ دچار یک بیماری سخت شد؛ در نتیجه فقط به تدریس خصوصی پرداخت. سرانجام این هنرمند بزرگ به خاطر بیماری در ۱۴ دی ۱۳۷۳ از دنیا رفت.
آثار
- به امید دیدار
- رنگارنگ
- قهرمانان آسیا
- سوئیت تابلوهای ایرانی
- پوئم سمفونی بر روی تم‌های زورخانه با اشعار شاهنامه
