حسین علیزاده، آهنگساز، موسیقی‌دان، ردیف‌دان، پژوهشگر و نوازنده تار و سه‌تار است. افتخارات ملی و بین‌المللی این هنرمند، فهرست بلندی دارد. علیزاده سه بار برای آلبوم‌های فریاد»، «بی تو به سر نمی‌شود» و «به تماشای آب‌های سپید» نامزد دریافت جایزه گرمی شد. او همچنین جایزه دوسالانه موسیقی آسیا را دریافت کرد و از دریافت نشان شوالیه هنر و ادب فرانسه انصراف داد.
داخل کشور نیز حسین علیزاده در بخش بهترین موسیقی متن جشنواره موسیقی فیلم فجر، بیشتری تعداد سیمورغ بلورین را برنده شده است! از جوایز این هنرمند که بگذریم، باید به ابتکاراتش اشاره کنیم. سازهای ابداعی حسین علیزاده نمایانگر ابتکار، ذوق هنری و جسارت او هستند؛ بنابراین در این مطلب قصد داریم به طور اختصاصی این ساز‌ها را بررسی کنیم. در وبلاگ آموزشگاه موسیقی الهام می‌توانید مطالب بیشتری هم درباره این هنرمند بخوانید.
سازهای ابداعی حسین علیزاده
۱. سلانه
سلانه جزو سازهای ابداعی حسین علیزاده است که با همراهی سیامک افشاری آن را ابداع کرده است. این ساز از خانواده تنبور، بربط و سه‌تار است؛ در واقع مشابه تنبور است ولی دسته بلندتری دارد. هدف از ساخت این ساز به کارگیری واخوان‌ها برای تقویت حجم و تنوع صدای ساز و دستیابی به صداهای بم‌تر بود.
تاریخچه این ساز به قرن ۱۶ و دوره رنسانس برمی‌گردد که به عنوان «کلاسیکن» رواج داشت. بعدها نمونه‌های شرقی نیز از روی این ساز ساخته شدند. تصاویر تاریخی نشان می‌دهند این ساز در گذشته سه سیم و سه گوشی داشته است و نوازندگان با اضافه کردن سیم‌های اصلی به صداهای بم‌تر می‌رسیدند.
امروزه ساز سلانه ۱۲ سیم دارد که ۶ تا از آن‌ها برای انگشت‌گذاری و ۶ تای دیگر رزونانس و برای طنین صدا هستند. حسین علیزاده پس از ابداع این ساز در سال ۲۰۰۳، آلبومی به نام سلانه منتشر کرد و در چهار قطعه مهتاب، پگاه، آفتاب و شامگاه با این ساز بداهه‌نوازی‌هایی در بیات اصفهان، سه‌گاه، بیات کرد و افشاری نواخت. جالب است بدانید که کلمه سلانه به معنی آرام و آهسته است و علت نام‌گذاری این ساز این است که آهسته وارد دنیای موسیقی شد و جای خالی‌اش در دنیای موسیقی محسوس بود.
۳. شور انگیز
شورانگیز یکی دیگر از سازهای ابداعی حسین علیزاده است؛ البته این ساز ابتدا به سفارش علی تجویدی و توسط ابراهیم قنبری مهر ساخته شد. سال‌ها بعد حسین علیزاده نیز تغییراتی در آن ایجاد کرد و سازی به نام شورانگیز ساخت. این ساز زهی شبیه تنبور، تار و سه‌تار است؛ اما کاسه آن کمی از سه‌تار بزرگ‌تر است. این ساز ۶ سیم و ۲۴ پرده دارد و حوزه صدایی آن بین نت دو تا می کرن است. حسین عیلزاده در بسیاری از آثارش مثل باده تویی، ماه و مه و نوای نور شورانگیز نواخته است.
عقیده حسین علیزاده درباره سازهای ابداعی
حسین علیزاده در نمایشگاه سازخانه شرکت کرد و درباره سازهای ابداعی نکاتی را گفت. او بیان کرد ابداع ساز کاری فرمایشی نیست. همه افراد می‌توانند چیزی را ابداع کنند؛ ولی باید اصولش را توضیح دهند تا صرفا کاری من درآوردی نباشد و بتواند اثرگذار باشد. به علاوه او گفت بسیاری از سازهای ابداعی در طول تاریخ جنبه تجربی داشته‌اند و فقط تعداد محدودی از آن‌ها می‌توانند جای خودشان را در دنیای موسیقی باز کنند. او همچنین درباره سازهای ابداعی خودش معتقد است اگرچه بارها از سلانه و شورانگیز استفاده کرده است؛ ولی این دو ساز هنوز به حد استاندارد مطلوب‌شان نرسیده‌اند و فقط نمایانگر ذوق و شوق هنری حسین علیزاده هستند.
