در دنیای تئوری موسیقی، اصطلاحات و مفاهیم بسیار متنوعی وجود دارند که در مطالب قبلی وبلاگ آموزشگاه موسیقی الهام، بسیاری از آن‌ها را معرفی کرده‌ایم. امروز نیز به سراغ یک اصطلاح جدید، یعنی کرشندو و دکرشندو می‌رویم. اگر می‌خواهید بدانید این اصطلاح چه مفهومی در موسیقی دارد و چطور نواخته می‌شود، حتما تا انتهای مطلب با ما همراه باشید.
کرشندو و دکرشندو چیست؟
به ندرت پیش می‌آید که در طول یک قطعه موسیقی، شدت صدا (میزان بلندی صدا) کاملا یکسان باشد. معمولا آهنگسازان از تغییرات داینامیک استفاده می‌کنند تا به موسیقی حالت دهند.
یکی از تغییرات داینامیک که بسیار در موسیقی استفاده می‌شود، کرشندو و دکرشندو است. این اصطلاح ریشه ایتالیایی دارد. ریشه کرشندو از فعل Crescendo به معنای رشد کردن می‌آید. دکرشندو نیز از فعل Decrescendo گرفته شده است که به معنای ضعیف شدن است.
هم کرشندو و هم دکرشندو متعلق به موسیقی کلاسیک هستند؛ اما امروزه در دنیای موسیقی بسیار رایج شده‌اند و در انواع سبک‌های موسیقی کاربرد دارند. شکل ظاهری آن‌ها شبیه علامت بزرگ‌تر کوچک‌تر در ریاضی یا شبیه دو خط منقطع است که به سمت راست یا چپ باز می‌شوند. اگر این خط‌ها به سمت راست باز شوند، علامت یک کرشندو است. در مقابل اگر به سمت چپ باز شوند، یک دکرشندو را نمایش می‌دهند. این علامت زیر تمام نت‌هایی که شامل کرشندو و دکرشندو می‌شوند کشیده می‌شود تا بدانیم دقیقا تا چه زمانی باید آن را اجرا کنیم.
گاهی به جای استفاده از شکل این علامت‌ها، از مخفف‌شان نیز استفاده می‌شود. Decresc مخفف دکرشندو و Cresc یا Cres نماد کرشندو است. به طور کلی کاربرد اصلی این دو علامت، تغییر تدریجی شدت صدا است.
کرشندو و درکشندو چطور نواخته می‌شوند؟
در کرشندو، باید صدا را به تدریج قوی کنیم؛ یعنی صدا را از نوانس ضعیف (پیانو) به قوی (فورته) برسانیم.
در دکرشندو برعکس عمل می‌کنیم؛ یعنی صدا را به تدریج ضعیف می‌کنیم و از فورته به پیانو می‌رسانیم. مهم‌ترین نکته‌ای که باید برای نواختن این دو رعایت کنید، تدریجی بودن است. اگر آهنگساز بخواهد ما یک تغییر ناگهانی و داینامیک داشته باشیم، از علائم تغییر دهنده دیگری استفاده می‌کند. استفاده از کرشندو و دکرشندو به این معناست که تغییر داینامیک صدا باید بسیار ملایم و آرام انجام شود.
